🐎 Gotowe Sprawozdanie Z Przebiegu Stażu

Imię i nazwisko: Magdalena Bzducha Stanowisko pracy: nauczyciel wspomagający, oligofrenopedagog Placówka oświatowa: Przedszkole Samorządowe nr 10 z Oddziałami Integracyjnymi w Chrzanowie Opiekun stażu: mgr Milena Ostrowska-Smardz Dyrektor placówki: mgr Bogusława Turek Wymiar stażu: 01.09.2008-31.05.2009 Przedkładane sprawozdanie powstało jako efekt namysłu i refleksji wokół

Katalog Monika Zielińska , 2012-09-20WłocławekAwans zawodowy, Sprawozdaniasprawozdanie bibliotekarza ze stażu na nauczyciela dyplomowanego mgr Monika Zielińska nauczyciel mianowany Gimnazjum nr 4 im. ONZ we Włocławku Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego za okres stażu od 1 września 2009 do 31 maja 2012 roku Wstęp Po zapoznaniu się z przepisami prawa oświatowego dotyczącymi awansu zawodowego postanowiłam ubiegać się o stopień nauczyciela dyplomowanego. W związku z tym złożyłam wniosek o rozpoczęcie z dniem r. stażu trwającego 2 lata i 9 miesięcy. Napisałam plan rozwoju zawodowego i przedstawiałam go do zatwierdzenia dyrektorowi szkoły. Realizując zadania, wytyczone w planie rozwoju zawodowego starałam się spełnić wymagania Rozporządzenia MENiS z dnia 1 grudnia 2004 r. ( nr 260 poz. 2593) w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli oraz Rozporządzenia MEN z dnia 14 listopada 2007r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli ( nr 214 z 16 listopada 2007 r. pozycja nr 1580). Priorytetami mojego działania w okresie stażu były podwyższanie jakości funkcjowania mojej szkoły oraz własny rozwój zawodowy. Poniżej przedstawiam sprawozdanie z realizacji tych zadań. Pragnę zaznaczyć, że większość ujętych w moim planie rozwoju zawodowego zadań będzie kontynuowana po zakończeniu stażu. Wymagania kwalifikacyjne niezbędne do uzyskania stopnia nauczyciela dyplomowanego oraz przykładowe rodzaje działań i efekty ich realizacji: § 8 ust. 2 pkt 1 Uzyskanie pozytywnych efektów pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły 1. Organizowanie obchodów świąt bibliotecznych W trakcie trwania stażu, jak i przed stażem organizowałam obchody świąt promujących czytelnictwo, przyciągających nowych użytkowników: Międzynarodowy Miesiąc Bibliotek Szkolnych Święto to zostało ustanowione w 1999 roku przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Bibliotekarstwa Szkolnego jako jeden dzień – w czwarty poniedziałek października, natomiast od 2008 roku obchody zostały wydłużone do całego października. Nasza biblioteka co roku stara się włączyć do tej akcji, która ma na celu podkreślenie roli biblioteki w życiu szkoły, promocję zbiorów oraz popularyzację organizowanych cyklicznie konkursów. Z odpowiednim wyprzedzeniem uczniowie wykonali informację z ogłoszeniem o przypadającym święcie i związanym z nim działaniami. Z okazji tego święta biblioteka została pięknie udekorowana balonami i kwiatami oraz logo akcji. Na terenie szkoły na pięknie przyozdobionych kartkach pojawiały się przysłowia, cytaty i aforyzmy o książce i bibliotece. W widocznym miejscu usytuowana została tablica korkowa, na której widnieją informacje o tym ważnym dla biblioteki świętem. Jednocześnie w gablocie szklanej przed biblioteką przygotowałam informacje o święcie, jego logo i rysie historycznym bibliotek w Polsce. Za wypożyczenie książki lub czasopisma każdy uczeń otrzymywał cukierka. Dzięki tej akcji wzrosła liczba wypożyczanych książek, a w bibliotece panowała fajna atmosfera. W miesiącu październiku były inne działania szkolne, które postanowiłam włączyć w obchody Międzynarodowego Miesiąca Bibliotek Szkolnych. W przypadku naszej szkoły 24 października obchodzony jest Dzień Patrona naszej szkoły: Organizacji Narodów Zjednoczonych, dlatego od lat organizowałam i organizuję nadal dla uczniów klas pierwszych Quiz wiedzy o Patronie Szkoły. Celem tego konkursu było poznanie podstawowych informacji na temat ONZ: okoliczności założenia organizacji, cele działalności oraz agendy pracujące przy ONZ, aktywne uczestniczenie w życiu szkoły, pamięć o Dniu Patrona oraz pogłębienie poczucia wspólnoty międzynarodowej. Natomiast drugim konkursem, który co roku łączyłam z tymi obchodami była Fraszka o Nauczycielu w związku z Dniem Komisji Edukacji Narodowej. Celem tego konkursu było rozwijanie zainteresowań poetyckich wśród uczniów naszego gimnazjum, pogłębienie znajomości zasad pisowni (ortografia, styl, rodzaj literacki) oraz budzenie szacunku dla pracy nauczycieli i innych pracowników szkoły. Tematem konkursu była miła, dowcipna charakterystyka postaci nauczyciela. Oczywiście konkurs ten ogłaszany był z odpowiednim wyprzedzeniem, aby zdążyć ocenić te prace i graficznie opracować w formie tomiku, które z kolei zostały wręczone nauczycielom i pracownikom szkoły w prezencie. Oczywiście laureaci konkursu otrzymali dyplomy na akademii z okazji KEN oraz oceny z języka polskiego, zaś wszyscy uczniowie, biorący udział w tym konkursu otrzymali tomik fraszek na pamiątkę swojej „próbki literackiej’. Podczas obchodów wykonałam wiele zdjęć, które wraz z opisem zostały opublikowane na stronie internetowej naszej szkoły oraz gazetce szkolnej, zaś sprawozdanie z obchodów przesłałam do redakcji „Biblioteka w szkole” bibliotekawszkole@ Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich Pomysł ten zrodził się z tradycji katalońskiej. 23 kwietnia jest w Katalonii hucznie obchodzonym świętem narodowym, to dzień jej patrona – Świętego Jerzego. Zgodnie z długą tradycją w mieście tym obdarowywano w ten dzień kobiety czerwonymi różami, mającymi symbolizować krew pokonanego przez św. Jerzego smoka. Później kobiety zaczęły odwzajemniać się mężczyznom podarunkami z książek. Dopiero kilka lat za sprawą UNESCO, dzień 23 kwietnia został uznany za Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich w celu promocji czytelnictwa, edytorstwa i ochrony własności intelektualnej za pomocą praw autorskich. Pierwsze obchody Dnia Książki odbywały się w 1996 roku w Barcelonie i związane były z 25 Kongresem Międzynarodowej Unii Wydawców. W Polsce święto to nie weszło jeszcze na dobre do kalendarza uroczystości i znane jest tylko wąskiej grupie ludzi. Mam nadzieję, że tak jak 14 luty stał się świętem zakochanym, tak 23 kwietnia będzie dniem, w którym będziemy obdarowywać się książkami, ale póki co swoim uczniom starałam się przybliżyć istotę tego święta poprzez działania, które miały miejsce w naszej bibliotece. Pierwszym z nich był konkurs plastyczny na portret pisarza lub poetki, którego celem było rozwijanie talentów plastycznych uczniów oraz popularyzowanie działań plastycznych i poszerzanie wiedzy z zakresu różnych technik plastycznych. Z każdej klasy wybrano reprezentanta, który za zadanie miał wykonanie portret pisarza, a następnie dostarczyć w terminie ustalonym w regulaminie konkursu do biblioteki. Prace oceniała powołana komisja, która brała pod uwagę estetykę wykonania, zgodność z tematem. Do konkursu przystąpiło dziesięcioro uczniów. Uczniowie wykonali różne prace, niektóre bardzo staranne, szczegółowe „jak prawdziwe”, niektóre mniej dopracowane, ale najważniejsze było to, że na wszystkich pracach widać było podobiznę konkretnej osoby. Najwięcej uznania otrzymała praca prezentująca postać Juliana Tuwima. Poeta wyglądał jak „żywy”. Za najlepsze prace uczniowie otrzymali dyplomy oraz oceny z plastyki, zaś prace wszystkich uczniów zostały zaprezentowane na tablicy korkowej w bibliotece. Elementem stałym, w związku ze Świętem Książki była wystawka na tablicy korkowej przedstawiająca dzieje tego święta oraz gazetka w gablocie szklanej pod tytułem „Ludzie listy piszą…” Na terenie całej szkoły zostały umieszczone na pięknie zaprojektowanych kartkach A4 cytaty o książce i czytaniu. Wystrój biblioteki był bardzo radosny, zachęcający do odwiedzin. Były balony oraz kwiaty oraz słodki poczęstunek w postaci cukiereczków. Na szerokim parapecie mieszczącym się w naszej bibliotece, moja podopieczna stażystka wykonała przepiękną dekorację. Na bordowej zasłonie, która leżała w nieładzie artystycznym, leżała otwarta książka, a obok niej trzy róże własnoręcznie wykonane. Widok był przepiękny, zaś uczniowie zachwyceni. Tydzień Bibliotek To akcja społeczna realizowana przez wszystkie rodzaje bibliotek, szkoły, a także media, wydawnictwa. Głównym celem programu jest promocja czytelnictwa, popularyzacja bibliotek, ich pracy i osiągnięć jako ważnego elementu rozwoju intelektualnego orz kulturowego Polaków. Święto to przypada najczęściej w drugim tygodniu maja i trwa cały tydzień. Nasza biblioteka również przyłączyła się do tej akcji poprzez zorganizowanie konkursu na temat książek o Harrym Potterze „Pokonać Valdemorta”, którego celem była popularyzacja książek Rowling „Harry Potter i kamień filozoficzny”, „Harry Potter i komnata tajemnic”, „Harry Potter i więzień Azkabanu”, rozwijanie zainteresowań współczesną literaturą młodzieżową i rozwijanie wyobraźni. Konkurs przeznaczony był dla wszystkich uczniów gimnazjum i przebiegał w II etapach: I etap – literacki – quiz pisemny ze znajomości treści książek II etap – plastyczny pt. „Jedna z przygód Harrego Pottera”, którego technika i format były dowolne Quiz zawierał 100 pytań i na jego rozwiązanie uczestnicy mieli 45 minut. (Quiz wykorzystałam z miesięcznika „Biblioteka w szkole” nr 11/2011, opr. Anna Joka i Agnieszka Ramotowska). Zadania konkursowe składały się z pytań zamkniętych a, b, c. Uczniowie za poprawną odpowiedź otrzymywali po 1 pkt. W sumie można było otrzymać 100 punktów. Quiz odbył się 13 maja 2010 roku na 3 godzinie lekcyjnej w sali nr 18 (po uprzednim sprawdzeniu, czy sala będzie w tym czasie wolna) i przystąpiło do niego 24 uczniów. Większość osób dotrzymała dyplomy oraz oceny języka polskiego, gdyż bardzo dużo osób uzyskało dużą liczbę punktów. Natomiast w dniach od 6 do 14 maja uczniowie, którzy zadeklarowali swój udział w konkursie plastycznym mieli obowiązek dostarczyć swoje prace do biblioteki. W dniu 15 maja komisja oceniająca sprawdził prace pod kątem: zgodność z tematem, estetyka i oryginalność. Dyplomy dla najlepszych (które zaprojektowała moja podopieczna stażystka) wręczono na godzinach wychowawczych, zaś wszyscy uczniowie otrzymali oceny z języka polskiego lub „plusiki”, zaś prace zostały zawieszone na tablicy korkowej w bibliotece, które mogli oglądać wszyscy uczniowie. Kolejnym działaniem na rozpowszechnienie święta Tygodnia Bibliotek było wyjście z uczniami do dzieci uczących się w klasie „0” w Szkole Podstawowej nr 23 we Włocławku w dniu 12 maja, gdzie podczas godzinnego spotkania gimnazjaliści czytali dzieciom. Było bardzo wesoło. Dzieci odpowiadały na zagadki, rozwiązywały rebusy. Byłam bardzo dumna ze swoich uczniów widząc, jak szybko nawiązali kontakt z tymi dziećmi. Widać było, że bardzo się polubili. Na zakończenie dzieci zostały poczęstowane cukiereczkami, co bardzo je ucieszyło. Widząc jaki był świetny kontakt między starszą młodzieżą, a młodszą bardzo mnie cieszył. Elementem stałym podczas obchodów była wystawka na tablicy korkowej przedstawiająca biblioteki z różnych krajów oraz gazetka w gablocie szklanej na temat „Jan Paweł II o bibliotekach…” Na czas trwania obchodów biblioteka został pięknie udekorowana balonami i kwiatami z bibuły, a uroku dodały własnoręcznie wykonane girlandy Na terenie całej szkoły umieszczono kartki A4 z cytatami na temat bibliotek, zaś dodatkową atrakcją dla osób przebywających w bibliotece był słodki poczęstunek. Efekty: podkreślenie rangi bibliotek szkolnych, które posiadają swoje święto w wielu krajach, promowanie czytelnictwa jako wartościowego sposobu spędzania wolnego czasu, zachęcanie do uczestnictwa w życiu biblioteki szkolnej, ukazanie społeczności szkolnej sposób uatrakcyjnienia czytelnictwa podejmowanych przez różne instytucje w kraju i na świecie, upowszechnienie w świadomości uczniów przekonania, że biblioteka jest miejscem ciekawego spędzania czasu. 2. Organizowanie obchodów ważnych rocznic Rok 2009 Rokiem Juliusza Słowackiego 9 stycznia 2008 roku Sejm przyjął przez aklamację uchwałę w sprawie ogłoszenia 2009 Rokiem Juliusza Słowackiego. W tym roku przypadała 200. rocznica urodzin i 160. rocznica śmierci poety. Zgodziłam się z treścią uzasadnienia, iż naszym obowiązkiem jest uczynić i przypomnieć jednego z najwybitniejszych w polskich dziejach poety. Dlatego postanowiłam zorganizować obchody w naszej szkole ku czci tego Polaka. Pierwszym zaplanowanym przedsięwzięciem był konkurs wiedzy o życiu i twórczości Juliusza Słowackiego, którego celem było poszerzenie wiedzy o życiu i twórczości oraz popularyzacja wśród młodzieży dorobku literackiego poety. Chętni uczniowie do wzięcia udziału w tym konkursie proszeni byli o zapisy w bibliotece szkolnej do 6 listopada. Prosiłam o wcześniejsze zapisy ze względu na to, żeby wiedzieć ile testów przygotować. Konkurs odbył się 16 listopada w stołówce szkolnej i polegał na rozwiązaniu testu dotyczącego życia poety, który składał się z 14 pytań oraz 2 logogryfów. Uczestnicy mieli 45 minut na rozwiązanie quizu. Można było uzyskać 23 punkty. Mimo, iż pytania były trudne, uczniom dopisywali humory. Do tej konkurencji przystąpiło 27 uczniów, z których dwie otrzymały max liczbę punktów. Ogólnie poziom uczniów był wysoki. Listę wszystkich uczniów wywieszono na tablicy ogłoszeń. Laureaci otrzymali dyplomy oraz oceny z języka polskiego. Kolejnym zadaniem, które ujęłam w obchodach Roku Słowackiego było zorganizowanie konkursu plastycznego „Twórczość Juliusza Słowackiego w malarstwie uczniowskim”, którego celem było rozwijanie wrażliwości na piękno otaczającego świat nakreślonego przez poetę, rozbudzanie wyobraźni uczniów oraz doskonalenie technik malarskich. Uczniowie mieli za zadanie wykonanie ilustracji do wybranego utworu Juliusza. Wykaz tych utworów otrzymali w formie załącznika do regulaminu konkursu. Praca miała charakter indywidualny, wykonana na bloku technicznym, formatu A3 lub A4, natomiast technika wykonania była dowolna. Oceniane były: pomysłowość tematu, zastosowana technika plastyczna, estetyka wykonania oraz zgodność pracy z tematem. Uczniowie, którzy zgłosili się na ten konkurs proszeni byli o przynoszenie prac do biblioteki szkolnej do 13 listopada 2009 roku. Rozstrzygnięcie nastąpiło w ciągu tygodnia od zakończenia konkursu. Na konkurs wpłynęło wiele prac, wykonanych najróżniejszymi technikami, co spowodowało, że komisja oceniająca miała nie lada „orzech do zgryzienia”. Wielkie zainteresowanie i zachwyt, nie tylko komisji oceniającej wzbudziła praca nagrodzona pierwszym miejscem i wykonana techniką wyklejaną z papieru. Uroczystego wręczenia dyplomów dokonała pani dyrektor na uroczystości szkolnej. Wszystkie prace można było oglądać na tablicy korkowej na atrium oraz na stronie internetowej naszej szkoły. Następnym działaniem, które upamiętniało naszego wspaniałego poety była recytacja poezji Słowackiego. Celem było rozwijanie zdolności recytatorskich, wspieranie uzdolnień i pomoc w rozwijaniu zainteresowań uczniowskich, kształtowanie wrażliwości na piękno języka polskiego oraz prezentacja umiejętności uczniów. Informacja o konkursie wraz z regulaminem została umieszczona na tablicy informacyjnej. Chętni do udziału mieli obowiązek zapisania się w bibliotece, zaś sam konkurs odbył się 30 listopada w bibliotece szkolnej, która na ten dzień została odświętnie przystrojona. Uczestnicy po kolei prezentowali jeden dowolnie wybrany wiersz Słowackiego. Każdy miał do dyspozycji 5 minut debiutu poetyckiego. Powołana do tego konkursu komisja oceniała dobór tekstu, sztukę interpretacji, kulturę słowa (właściwa dykcja i emisja głosu) oraz ogólny wyraz artystyczny. Wszyscy uczniowie otrzymali dyplomy, oceny z języka polskiego oraz gromkie brawa od komisji oceniającej. Pragnę nadmienić, że przez cały rok 2009 w gablocie szklanej widniała gazetka upamiętniająca tego wielkiego i utalentowanego poetę, aby uczniowie pamiętali, że żył kiedyś Polak, który był autorem przepięknych wierszy. Rok 2010 Rokiem Fryderyka Chopina Rok 2010 został Uchwałą Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej ustanowiony Rokiem Fryderyka Chopina. Przypadająca w tymże roku 200 rocznica urodzin kompozytora obfitowała w naszej szkole w konkursy, wystawy i koncerty. Fryderyk to twórca, który odegrał wyjątkową rolę w kształtowaniu naszej świadomości i aby upamiętnić jego postanowiłam podjąć ku temu pewne kroki. W dniu 10 listopada 2010 roku zorganizowałam Quiz wiedzy o życiu i twórczości o Fryderyku Chopinie, który przy pomocy kilku pozycji książkowych sama opracowałam. Test składał się z 40 pytań, w tym również były zadania dotyczące znajomości osób z życia Chopina (pod zdjęciami należało wpisać imię i nazwisko postaci), na jego rozwiązanie uczniowie mieli 45 minut. Celem konkursu było popularyzowanie twórczości Chopina, upowszechnianie wiedzy o jego życiu i dziełach. Do quizu przystąpiło 51 uczniów z klas I – III gimnazjum, którym w regulaminie podałam literaturę z której mogli skorzystać przez przystąpieniem do konkursu i oprócz tego urządziłam „kącik chopinowski” zawierający książki o sławnym pianiście, znajdujące się w naszej bibliotece. Jedna uczennica zdobyła maksymalną liczbę 40 punktów, lecz ogólnie uczniowie napisali bardzo dobrze, co mnie bardzo cieszyło. Sześciu osobom, które otrzymało najwyższą liczbę punktów wręczono dyplomy oraz oceny z muzyki. Kolejnym działaniem, które miało na celu upamiętnianie pianisty był konkurs plastyczny „Chopin widziany oczami młodzieży” , którego celem było pogłębianie wiedzy o Fryderyku oraz rozwijanie talentów plastycznych uczniów. Zadaniem młodzieży było wykonanie ilustracji przedstawiającej portret pianisty. Technika i format pracy były dowolne. Po dostarczeniu prac do biblioteki komisja oceniająca, biorąc pod uwagę pomysłowość tematu, zastosowaną technikę oraz estetykę komisja oceniająca dokonała podsumowania konkursu, zaś wyniki zostały wywieszone na tablicy informacyjnej. Osoby biorące udział w konkursie otrzymały dyplomy oraz oceny z plastyki, zaś prace ich zostały wyeksponowane na tablicy korkowej. Następnym zadaniem dla uczniów było wykonanie prezentacji multimedialnej „Fryderyk Chopin – Wielki Polak”. Celem było kształcenie umiejętności i tworzenie prezentacji w programie Power Pont, wirtualne zwiedzanie Polski i Europy szlakiem podróży Fryderyka oraz poznawanie historii miejsc, które nie pozostają bez znaczenia w dziejach narodu. Oceny prac dokonała, powołana do tej konkurencji komisja, biorąc pod uwagę zawartość merytoryczną prezentacji oraz walory estetyczne. Prace były różne, jedne bardzo szczegółowe, dopracowane, z elementem dźwiękowym, inne zaś mniej dopracowane, ale dla mnie najważniejsza była chęć wzięcia udziału w konkursie, bo wiadomo, że uczeń zdolny wykona lepszą pracę, lecz uczeń słaby musi bardziej się przyłożyć do pracy, gdyż trudniej mu wykonać pracę. Chciałam też wyróżnić słabsze prace, dlatego też wszystkie osoby biorące udział w konkursie otrzymały dyplomy oraz oceny i „plusiki” z informatyki lub techniki. Kolejnym, ważnym wydarzeniem miało być zorganizowanie wycieczki do ośrodka Chopinowskiego znajdującego się w Szafarnii, gdzie Fryderyk spędził tam dwukrotnie wakacje. Niestety z przyczyn niezależnych ode mnie nie doszło do skutku. Ucieszyłam się bardzo, gdy dowiedziałam się, że przedstawiciele z tego ośrodka w ramach projektu odwiedzą naszą szkołę. I tak, 9 grudnia 2010 roku w naszej szkole odbyło się spotkanie pt. „Fryderyk też był młody”, podczas którego uczniowie mogli posłuchać utworów Chopina, granych przez artystę pana Marka Wroniszewskiego oraz dowiedzieć się wielu ciekawostek z życia słynnego pianisty. Na zakończenie, fajną atrakcją dla uczniów był turniej pytań. Ci z uczniów, którzy poprawnie odpowiadali na pytania otrzymywali fajne gadżety w związku z rokiem chopinowskim, np. pendrive w kształcie fortepianu, torby z nadrukiem ośrodka Szafarnia czy płyty CD z muzyką poważną. Przez cały miesiąc w listopadzie, podczas trwania obchodów została zorganizowana wystawa o Fryderyku Chopinie, przedstawiająca fotografie rodzinne pianisty. Rok 2011 Rokiem Czesława Miłosza W setną rocznicą urodzin i pisarza Czesława Miłosza Sejm Rzeczypospolitej Polskiej postanowił oddać hołd jednemu z najwybitniejszych twórców naszych czasów, który na trwałe wpisał się w dwudziestowieczną literaturę polską i światową i tak oto rok 2011 stał się Rokiem Czesława Miłosza, który był okazją do przypomnienia poety i jego dzieł, a także szansą głębszej refleksji na temat związków jego życia i literatury w zagmatwanym XX wieku. Na program roku Miłosza składały się konkursy i wystawa. Pierwszym konkursem był Quiz wiedzy o życiu i twórczości Czesława Miłosza, którego celem było poszerzenie wiedzy o życiu i twórczości poety i popularyzacja wśród młodzieży dorobku literackiego poety. Chętni do wzięcia udziału proszeni byli o zgłaszanie się do biblioteki. Quiz odbył się 10 marca 2011 roku na 2 godzinie lekcyjnej. Do konkursu przystąpiło 35 uczniów klas I – III naszego gimnazjum. Ze względu na dużą ilość chętnych quiz odbył się w stołówce szkolnej, po uprzednim skonsultowaniu z panią intendentką terminu. Konkurs polegał na rozwiązaniu testu, składającego się z 25 pytań, który dotyczył życia i twórczości Miłosza. Na jego rozwiązanie uczestnicy mieli 45 minut. Laureaci konkursu otrzymali dyplomy oraz oceny z języka polskiego. Kolejną konkurencją dla uczniów był konkurs recytatorski twórczości Miłosza, którego celem było rozwijanie twórczości recytatorskich, wspieranie uzdolnień i pomoc w rozwijaniu zainteresowań uczniowskich, kształtowanie wrażliwości na piękno języka polskiego oraz prezentacja umiejętności uczniów. Po opracowaniu regulaminu, w którym zawarłam cele, terminarz oraz charakterystykę zadania konkursowego, wywiesiłam go na tablicy informacyjnej. Chętni uczniowie zapisywali się na ten konkurs w bibliotece. Uczestnicy przygotowywali się do recytacji jeden dowolnie wybrany wiersz, na którego czas mieli 5 minut. Konkurs odbył się 15 marca 2011 roku na 5 godzinie lekcyjnej w bibliotece szkolnej. Do konkursu przystąpiło 5 uczennic. Komisja oceniająca – która brała pod uwagę dobór tekstu, sztuki interpretacji, kultury słowa oraz ogólnego wyrazu artystycznego – postanowiła, że względu na małą liczbę uczestników wręczyć dyplomy oraz oceny z języka polskiego wszystkim uczestnikom konkursu. Tytuł trzeciego konkursu brzmiał „Śladami Miłosza”, którego celem było popularyzowanie biografii Miłosza oraz rozwijanie zainteresowań i zdolności literackich uczniów. Po opracowaniu regulaminu wywiesiłam go na tablicy informacyjnej. Chętni uczniowie mieli za zadanie napisanie opowiadania, które powinno zawierać element/elementy biografii Czesława Miłosza. Napisane prace należało złożyć w bibliotece do 23 marca 2011 roku. Komisja oceniając nie miała dużo pracy w sprawdzaniu, gdyż tylko jeden uczeń z klasy III F dostarczył pracę, ale za to była bardzo dobrze opracowana. Była to praca bardzo ciekawa, co najważniejsze zawierająca momenty z życia poety. Ów uczeń otrzymał dyplom oraz ocenę z języka polskiego. Elementem stałym podczas obchodów Roku Miłosza była wystawa na tablicy korkowej oraz gazetka w gablocie szklanej. Rok 2012 Rokiem Janusza Korczaka Sejm Rzeczypospolitej Polskiej jednogłośnie podjął 16 września 2011 roku uchwałę ustanawiającą rok 2012 Rokiem Janusza Korczaka. W tymże roku obchodzimy 70. tragiczną rocznicę śmierci Korczaka w obozie zagłady Treblince i 100 rocznicę założenia przez niego Domu Sierot, który mieścił się przy ulicy Krochmalnej w Warszawie. Należy pamiętać, że Stary Doktor, jak nazywano Korczaka, był jednym z pierwszych głosicieli prawdy o tym, że dziecko jest osobą, która posiada własną godność, zainteresowania, potrzeby i prawa. Zdaniem Rzecznika Praw Dziecka nie byłoby Konwencji o Prawach Dziecka, gdyby nie jego działalność i myśli. Zostawił wiele wspaniałych wskazówek, o których warto przypominać, dlatego też (również, z tego powodu). Również zgadzam się ze słowami Rzecznika Praw Dziecka i z tego powodu zorganizowałam kilka działań mających na celu upamiętnienie ważnego pedagoga. 3 lutego 2012 w naszej szkole odbyła się Inauguracja Roku Janusza Korczaka. Pani Pedagog przeprowadziła na atrium szkoły pogadankę o pedagogu wykorzystując prezentację multimedialną przedstawiającą życiorys wzbogacony fotografiami. Kolejnym działaniem było zorganizowanie konkursu plastycznego na portret Janusza Korczaka lub ilustrację do książki jego autorstwa, którego celem było pogłębienie wśród młodzieży o życiu Janusza Korczaka oraz rozwijanie talentów plastycznych uczniów. Technika i format pracy były dowolne. Przez komisję oceniane były: pomysłowość tematu, zastosowana technika plastyczna. Do konkursu przystąpiło 8 uczniów. Uczniowie do konkursu starannie się przyłożyli, prace były wykonane bardzo starannie, dlatego też wszyscy otrzymali dyplomy oraz oceny z plastyki, a ich prace młodzież mogła podziwiać na wystawce na tablicy korkowej. Dla uczniów, którzy nie mają talentu plastycznego, zorganizowałam konkurs informatyczny na prezentację multimedialną przedstawiającą postać wybitnego pedagoga, którego celem była popularyzacja postaci wybitnego pedagoga, rozwijanie posługiwania się technologią informatyczną, kształtowanie umiejętności selekcji potrzebnych informacji. Do konkursu przystąpiło 7 uczniów. Powołane do konkursu jury oceniało: estetykę, efekt wizualny, zawartość prezentacji, grafikę, całą szatę graficzną, przejrzystość oraz techniczną poprawność wykonania. Osoby biorące udział w konkursie otrzymały dyplomy oraz oceny z techniki lub informatyki. Kolejnym konkursem upamiętniającym Starego Doktora był Quiz wiedzy o życiu i twórczości Janusza Korczaka, zawierający 20 pytań opracowany przez panią pedagog. Quiz odbył się 17 maja 2012 roku na 1 godzinie lekcyjnej w sali numer 6, po uprzednim sprawdzeniu, czy sala jest wolna. Uczniowie bardzo dobrze „wypadli” podczas tej konkurencji, jednakże na niektóre pytania odpowiadali nieprawidłowo. Laureaci otrzymali dyplomy oraz oceny z języka polskiego. Elementem stałym podczas obchodów Roku Korczakowskiego była wystawka na tablicy korkowej oraz w gablocie szklanej ukazująca postać pedagoga. Sprawozdanie z obchodów Roku Janusza Korczaka przesłałam na oficjalną stronę internetową administrowaną przez Rzecznika Praw Dziecka Marka Michalaka oraz umieściłam na naszej stronie internetowej wraz z galerią zdjęć. Efekty: poprzez udział w konkursach uczniowie byli wdrażani do samodzielnego poszukiwania potrzebnych informacji i materiałów, ujawniali swoje umiejętności literackie, doskonalili umiejętności szukania informacji z różnych źródeł oraz poszerzali wiedzę z zakresu wiedzy konkursowej, rozwijali zainteresowania dotyczącego postaci Juliusza Słowackiego, Fryderyka Chopina, Czesława Miłosza i Janusza Korczaka. Swoje prace mogli eksponować podczas wystawy w szkole. 3. Zorganizowanie obchodów z okazji 5 rocznicy śmierci Jana Pawła II 2 kwietnia 2010 roku minęła 5 rocznica śmierci Wielkiego Polaka – Naszego Rodaka – Jana Pawła II. Z uwagi na to, iż postać ta jest mi bardzo bliska postanowiłam zorganizować wspólnie z innymi nauczycielami obchody upamiętniające tego wspaniałego człowieka – ważnego dla nas Polaków jaki innych narodowości. Ważnym przedsięwzięciem był montaż słowno – muzyczny „Bóg jest miłością”. Wspólnie z nauczycielem polonistą uzgodniliśmy scenariusz uroczystości, który składał się z kilku części. Podczas pierwszej części był zaprezentowany pokaz multimedialny „Tu es Petrus” obrazujący fotografie z życia Jana Pawła II wraz z podkładem muzycznym Piotra Rubika. Niektórym osobom leciały łzy z oczu. Następnie chór szkolny zaśpiewał „Barkę” – ulubioną piosenkę naszego Papieża. Kolejnym elementem uroczystości była recytacja utworów twórczości Karola Wojtyły, następnie osoby mówiące w tej części podchodziły do pustego fotela i u podnóżka składały róże. Następnie dwie uczennice z klasy III F wykonały utwór pt. „Miłość Twoja Jahwe”. Wiadomo, że ten wielki Polak miał ogromne poczucie humoru, więc następnym elementem była scenka z humorem, w której wystąpił uczeń z klasy III B przebrany za Papieża wraz z kilkoma uczennicami z innych klas, którzy wspominali anegdoty z życia Naszego Rodaka. Na zakończenie uczniowie wraz z nauczycielami mieli możliwość ponownego obejrzenia prezentacji multimedialnej, tym razem pt. „Dziękuję”. Była to prezentacja ukazująca, jak bardzo Bóg kocha każdego człowieka. Było to przejmujące, osobom oglądającym leciały łzy z oczu. Mnie również bardzo wzruszyło. Pragnę nadmienić, iż do wspaniałej uroczystości należała przepiękna dekoracja. W centralnym miejscu atrium stał fotel papieski, okryty w kolory papieskie, przy fotelu stał paschał, zaś po środku ułożone były świeczki – podgrzewacze w kształcie serca, które w przyciemnionym miejscu wyglądały przecudnie. Zaś po drugiej stronie stały tablice korkowe, na których umieszczone były informacje o Janie Pawle II, zaś hasło brzmiało: „Santo Subito”. Cieszyłam się, że uroczystość podobała się publiczności, gdyż było widać po uśmiechu, łzach a także gromkich oklaskach. Uroczystość ta otrzymała bardzo dobre oceny, zarówno od młodych jak i starszych odbiorców, którzy wyrażali swoje zadowolenie i podziękowanie za doznane wzruszenia. Kolejnym działaniem, które udało mi się zrealizować był konkurs wiedzy o życiu i twórczości, którego celem było zapoznanie uczniów z historią życia i powołania Wielkiego Polaka – Sługi Bożego Jana Pawła II, kształtowanie postawy wdzięczności Bogu za dar wyjątkowej postaci Quiz, który opracowałam samodzielnie, korzystając z kilku źródeł, podałam dla informacji uczniów. Składał się z 40 pytań i na jego rozwiązanie uczniowie mieli 45 minut, zaś uczestnicy spotkali się 26 marca 2010 roku w stołówce szkolnej, na drugiej godzinie lekcyjnej. Do konkurencji przystąpiło 72 uczniów. Cieszyłam się, że uczniowie byli dobrze przygotowani do konkursu. Uczniowie z najwyższą liczbą zdobytych punktów otrzymali dyplomy oraz oceny z religii. Następnie odbył się konkurs plastyczny pod tytułem „Jan Paweł II i dzieci”, gdyż dobrze pamiętamy, że Jan Paweł II miał wspaniały kontakt z ludźmi, kochał ludzi, szczególnie dzieci, a one odwdzięczały mu się tym samym. Celem było pogłębienie wśród dzieci i młodzieży wiedzy o życiu, działalności, twórczości i osobowości papieża Jana Pawła II oraz rozwijanie talentów plastycznych uczniów. Prace były przepiękne, niektóre jak żywe. Do konkursu przystąpiło 15 uczniów. Zadaniem ich było wykonanie ilustracji przedstawiającej Ojca Świętego z dzieckiem lub dziećmi. Prace miały mieć charakter indywidualny, wykonane na bloku technicznym formatu A – 4, zaś technika wykonania pracy jest dowolna. Po ogłoszeniu wyników i wywieszeniu ich tablicy informacyjnej, wyeksponowano prace uczniowskie na tablicy korkowej, aby ich uczniowie mogli podziwiać pracę swoich kolegów i koleżanek. Elementem stałym podczas obchodów była gazetka ścienna w gablocie szklanej upamiętniająca naszego ukochanego Polaka Rodaka. Efekty: uczniowie zostali zapoznani z życiem i twórczością Jana Pawła II, poprzez Jego nauki rozwijali poczucie empatii, rozwijali zdolności recytatorskie, dekoratorskie, plastyczne, swoje prace mogli eksponować na tablicy korkowej. 4. Zorganizowanie obchodów Narodowego Dnia Życia 2012 Narodowy Dzień Życia jest to polskie święto, obchodzone co roku 24 marca, uchwalone przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwałą z dnia 27 sierpnia 2004 roku (od 2005 roku). Również i ja zapragnęłam włączyć się w tę akcję, której celem było propagowanie odpowiedzialności, która miała na celu szacunek do życia. Na początku marca została zaprojektowana wystawa na tablicy korkowej na temat tego święta. Ukazywała ona rozwój dziecka w łonie matki, rodziców z dziećmi, wnuczków z dziadkami, dosłownie wszystko co jest związane z życiem i rodziną wielopokoleniową. Następnym działaniem było spotkanie profilaktyczne, które odbyło się 28 marca na temat: „Od dziewczynki do kobiety”. Spotkanie to prowadziła pani – przedstawiciel firmy Johnson&Johnson. Uczestniczyły w nim uczennice klas II. Prowadząca zajęcia odpowiadała na pytania nurtujące dziewczyny i zaznajamiała je ze zmianami jakie zachodzą w ciele kobiety. Uczennice zostały obdarowane małymi podarunkami oraz otrzymały przydatną lekturę na temat dojrzewania. Postanowiłam również zorganizować konkursy, chcąc przybliżyć uczniom sens życia, sens rodziny. Pierwszym z nich był Quiz wiedzy o życiu prenatalnym, którego celem było poszerzenie wiedzy dotyczącego rozwoju w łonie matki oraz szanowanie osoby ludzkiej. Opracowałam regulamin zawierający cele, terminarz, charakterystykę zadań oraz bibliografię, z której młodzież mogła skorzystać. Poprosiłam chętnych do wzięcia udziału w konkursie, aby zapisywali się w bibliotece do 23 marca, zaś sam quiz odbył się 29 marca na pierwszej godzinie lekcyjnej w sali 18. Do konkursu przystąpiło 14 uczniów z klas trzecich. Test składał się z 13 pytań, na którego uczestnicy mieli 30 minut. Laureaci otrzymali dyplomy oraz oceny z biologii. Wyniki zostały wywieszone na tablicy informacyjnej oraz stronie internetowej naszej szkoły. Drugim zadaniem dla uczniów było wykonanie pracy plastycznej na temat: „Od poczęcia do później starości”, którego celem było promowanie wartości i piękna życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej starości, popularyzowanie działań plastycznych, rozwijanie własnej wyobraźni i oryginalności pomysłów oraz ćwiczenie sprawności manualnej. Uczniowie mogli te prace wykonać dowolną techniką w formacie A4. Na konkurs zgłoszono 7 prac. Uczniowie mieli obowiązek dostarczenia prac do 23 marca, po czym komisja te prace oceniła pod kątem ogólnego wrażenia estetycznego, pomysłowości, oryginalności oraz zgodności pracy z tematyką. Komisja stwierdzała różnorodność prac: od pracy ołówkowej do wyklejanki. Powołana przez organizatora komisja rozstrzygnęła konkurs wyłaniając laureatów, którzy otrzymali dyplomy oraz oceny z plastyki. Wszystkie prace zostały zaprezentowane na wystawie na tablicy korkowej oraz stronie internetowej naszego gimnazjum. Przeglądając strony internetowe natknęłam się na stronę – oficjalną stronę Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka. Nawiązałam z nimi współpracę, w ramach której otrzymałam i otrzymuję nadal pakiety materiałów pro-life związane z ochroną życia dziecka poczętego. Właśnie podczas trwania tych obchodów zostały rozdane broszurki dla uczniów „Pomóż ocalić życie bezbronnemu”, a dla uczniów biorących udział w/w konkursach przygotowałam zestawy materiałów dotyczącego życia prenatalnego. Relację z obchodów Narodowego Dnia Życia wysłałam pocztą elektroniczną na adres stowarzyszenia: biuro@ oraz umieściłam na naszej stronie internetowej wraz z galerią zdjęć. Efekty: zapoznanie uczennice z tematyką dorastania, pierwszą wizytą u ginekologa, uświadomienie uczniom jak cenną wartością jest życie, rozwijanie umiejętności wykorzystywania różnych technik plastycznych, zdobycie wiedzy na temat życia prenatalnego. 5. Opieka nad biblioteką i 3 gablotami na korytarzu oraz tablicą Szkolnego Samorządu Uczniowskiego Biblioteka szkolna to szczególne miejsce, które powinno stwarzać szczególną atmosferę. Starałam się o estetyczny wygląd pomieszczenia poprzez dużą ilość kwiatów oraz opracowując różne wystawki, np. : Karykatury pisarzy, Poczet królów polskich, Zwyczaje bożonarodzeniowe w różnych krajach europejskich, 11 listopada – Odzyskanie niepodległości, 3 maja – Konstytucja itp. wystawy pełniły funkcję informacyjną, kształcącą, wymagały właściwego przygotowania materiałów, starannego wykonania elementów graficznych, właściwego ustawienia całości oraz estetycznej formy prezentacji. Mojej bibliotece dodawały uroku dekoracje pojawiające się przed każdymi świętami: uroczyście przystrojona choinka lub gałązki wierzby i forsycji z wielkanocnymi baziami. Przygotowywałam gazetki do trzech gablot znajdujących się na korytarzu, na których zamieszczałam próbki literackie uczniów, aktualne informacje z życia biblioteki oraz informacje o Patronie Szkoły – Organizacji Narodów Zjednoczonych. Opiekowałam się również tablicą informacyjną Szkolnego Samorządu Uczniowskiego, na której umieszczałam informacje o konkursach, akcjach i innych ważnych wydarzeniach organizowanych w szkole. Przygotowanie gazetek było okazją do szeroko rozumianej pracy wychowawczej, aktywizowało uczniów, jak również dawało możliwość wykazania się talentami plastycznymi dla uzdolnionych pod tym względem. Dobrze wykonana gazetka stanowiła cenną pomoc dydaktyczną, przede wszystkim dlatego, że wykonywali ją uczniowie. W żadnym wypadku nie oznacza to zmniejszenia zaangażowania nauczyciela – wręcz przeciwnie – wszyscy, którzy pragną aktywizować uczniów, sami muszą wykonywać bardzo trudną pracę nadzoru i niejednokrotnie łatwiej byłoby samemu wykonać dane zadanie, niż zmobilizować do jego wykonania swoich wychowanków. Muszę przyznać, że gazetki, jakie przygotowywali uczniowie, były bardzo różne: jedne bardzo dopracowane, inne wykonane niezbyt starannie. Czasem niektórzy uczniowie podejmowali zobowiązania, a potem się z nich nie wywiązywali. Zawsze jednak starałam się być konsekwentną i nagradzać włożony trud oraz wyciągać konsekwencje z niewykonanych zadań. Chciałam w ten sposób nauczyć moich podopiecznych odpowiedzialności za podjęte zobowiązania. Ponieważ sama nie posiadam zbyt dużego talentu plastycznego, doskonale rozumiałam, jak trudno jest wykonać dobrą gazetkę i nagradzałam przede wszystkim pomysłowość, sumienność oraz zawartość treściową gazetki. Sądzę, że praca nad wykonywaniem gazetek dla uczniów, którzy podejmowali się tego zadania, była znakomitą okazją do samodzielnych poszukiwań i do pogłębiania posiadanej wiedzy na dany temat. Efekty: opieka nad salą lekcyjną przyczyniła się do zmiany jej wyglądu. Uczniowie zauważyli atrakcyjność pomieszczenia, zdobywali wiele informacji z różnych dziedzin. Chętnie wykonywali różne pomoce, prace, które umieszczaliśmy na tablicach i gazetkach ściennych. Wszystkie zabiegi związane ze zmianą wyglądu tablic przyczyniły się do stworzenia lepszej atmosfery pracy i nauki. 6. Doskonalenie zawodowe Zadaniem nauczyciela jest podejmowanie działań ukierunkowanych na systematyczne podnoszenie jakości pracy szkoły oraz doskonalenie swojego warsztatu pracy. Zmieniająca się rzeczywistość nakłada na nauczyciela obowiązek uzupełniania wiadomości zarówno płaszczyzny dydaktycznej jak i wychowawczej. Przed i w trakcie stażu pogłębiałam swoją wiedzę i nabywałam nowe umiejętności poprzez uczestnictwo w różnych formach doskonalenia zawodowego. Szczególnie cenne dla mnie były warsztaty metodyczne „Forum wymiany doświadczeń nauczycieli bibliotekarzy” prowadzone przez doradcę metodycznego p. Teresę Głuszkowską, organizowane przez Kujawsko – Pomorskie Centrum Edukacji Nauczycieli we Włocławku. W trakcie spotkań dzieliliśmy się doświadczeniami, wiedzą, spostrzeżeniami, gościliśmy się w bibliotekach różnych typów szkół. Mieliśmy możliwość uczestniczenia w zajęciach otwartych prowadzonych przez konsultanta KP CEN-u p. Agatę Safian dla uczniów klasy IV ze SP nr 10 we Włocławku na temat „Słowniki i encyklopedie”, podczas których wykorzystano tablicę interaktywną. Poszerzałam swoją wiedzę w zakresie dokumentacji bibliotecznej, pracy pedagogicznej z czytelnikiem, wykorzystanie komputera w bibliotece, pracy organizacyjno – technicznej oraz awansu zawodowego nauczycieli. Wzięłam udział w zajęciach praktycznych, podczas których zdobyłam wiedzę na temat sposobu wykorzystania komputera na zajęciach z edukacji czytelniczej, zasady prowadzenia strony internetowej. Przykładowe moduły szkolenia to: promocja biblioteki, biblioteka jako centrum multimedialne, narzędzia internetowe. W dniu 31 maja 2012 roku uczestniczyłam w konferencji „Biblioteka i Edukacja” z okazji 60 lat Biblioteki Pedagogicznej Centrum Edukacji Nauczycieli we Włocławku, podczas której przedstawiona została historia tej placówki, dokonano licznych wspomnień i zadań jakie spełnia ów biblioteka: integrowanie nauczycieli (współpraca regionalna), doskonalenie nauczycieli (kursy, warsztaty, konsultacje) oraz uzupełnianie oferty bibliotek szkolnych (użyczanie zbiorów, prowadzenie zajęć z uczniami oraz organizowanie imprez, konkursów). Uczestnicy mieli możliwość wysłuchania prelekcji na temat „Metod nauczania w pracy nauczyciela bibliotekarza w teorii i praktyce”, którą poprowadziła dr Mariola Antczak z Uniwersytetu Łódzkiego. Pragnę nadmienić, iż przed rozpoczęciem stażu ukończyłam szkolenie „Technologie informacyjne i edukacja multimedialna w praktyce szkolnej” w zakresie 72 godzin prowadzonych przez p. Wojciecha Ziółkowskiego z KP CEN-u Włocławek, zorganizowanego przez KOS OFEK i ODKKO VULCAN w ramach Konsorcjum Polskich Firm Szkoleniowych. Podczas tych zajęć poznałam teoretyczne postawy informatyki, oprogramowanie, metody i języki programowania, zastosowanie komputera i Internetu w dydaktyce, konstruowanie bez danych i nowe technologie. Celem tego kursu było zapoznanie z zasadami pracy z komputerem, nauka i doskonalenie umiejętności obsługi tego urządzenia. Umiejętności zdobyte w czasie kursu pozwoliły na sprawniejsze wykonywanie wielu zadań związanych z pracą nauczyciela. Pozwoliły np. na opracowanie ciekawych i atrakcyjnych materiałów dydaktycznych. Po ukończeniu tego kursu uzyskałam tytuł Opiekuna Szkolnego Centrum Multimedialnego i Informacyjnego. Dzięki uzyskanym tam wiadomościom i umiejętnościom służyłam całej społeczności szkolnej w korzystaniu z kolejnego źródła informacji jakim jest Internet. Sytuacja rodzinna, godziny pracy w bibliotece sprawiają, iż bardzo dużą uwagę przywiązuję do samokształcenia. Przez cały okres, ale i podczas wszystkich lat mojej pracy dydaktyczno – wychowawczych samodzielnie studiowałam fachową literaturę „Biblioteka w szkole”, „Biblioteka Szkolne Centrum Informacji”, „Głos nauczycielski”, „Wychowawca”, odwiedzałam biblioteczne strony www bibliotek oraz stron i wydarzeniach kulturalnych: Systematyczne poszerzenie wiedzy przez lekturę pozwoliło mi wzbogacić warsztat pracy nauczyciela pracy nauczyciela, inspirowało mnie do modyfikowania form i metod pracy. Dzięki lekturze, podniosłam efekty swoich działań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych, co w konsekwencji wpłynęło na podniesienie jakości pracy szkoły. Efekty: podniesienie jakości pracy szkoły poprzez ustawiczny rozwój nauczyciela, wzbogacenie warsztatu pracy o nowe metody i techniki, udoskonalanie warsztatu pracy, podnoszenie poziomu wiedzy z zakresu bibliotekoznawstwa szkolnego, integrowanie się ze środowiskiem nauczycieli bibliotekarzy, pogłębianie wiedzy z zakresu bibliotecznej, systematycznie doskonalenie wiedzy i umiejętności. § 8 ust. 2 pkt 2 Wykorzystywanie w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej W okresie stażu, a także wcześniej starałam się maksymalnie wykorzystać i doskonalić umiejętność stosowania technologii informacyjnej i komunikacyjnej, która pomagało mi w podniesieniu jakości pracy szkoły. Komputer stał się powszechnie stosowanym przeze mnie narzędziem pracy. Praktyczne umiejętności korzystania z niego posiadłam dzięki samokształceniu, ciekawości i systematycznej pracy. Swoją wiedzę pogłębiałam czytając czasopisma internetowe: „Enter”, Komputer”, „Komputer świat”, przeglądając strony internetowe z dziedziny informatyki: samodzielnie poznając i ucząc się obsługi programów potrzebnych mi w pracy, jak również korzystając z pomocy fachowca. Niezwykle cenną była dla mnie w tym względzie pomoc nauczyciela informatyka ze szkoły w której pracuję. Komputer stał się stałym elementem mojej pracy. Systematycznie wykorzystywanie technologii komputerowej i informacyjnej było prostym i efektownym sposobem wspierania – procesów oddziaływań edukacyjno – wychowawczych. Dla mojego warsztatu pracy stosowanie technologii informacyjnej i komunikacyjnej jest aktualnie niezbędne. Cała szkolną dokumentację opracowywałam przy użyciu komputera i nie wyobrażam sobie, żebym mogła to robić inaczej. Projektowałam i wykonywałam techniką komputerową, pomoce dydaktyczne, zaproszenia, scenariusze lekcji, karty pracy (krzyżówki, quizy), testy, ankiety i ich opracowania, dyplomy na konkursy szkolne, podziękowania, rozkłady zajęć, arkusz statystyki wypożyczeń. Od września 2011 roku uczestniczyłam w prowadzeniu strony internetowej naszego gimnazjum: Byłam odpowiedzialna za przygotowanie artykułów opisujących wydarzenia z życia szkoły: konkursy, dyskoteki, uroczystości, sukcesy uczniów – sportowe, naukowe, artystyczne i umieszczanie ich na stronie www wraz z opisem i galerią zdjęć. Umieszczałam również bieżące informacje dotyczące funkcjonowania naszej placówki w zakładce Aktualności. Poprzez opublikowane informacje można było na bieżąco zapoznać się z działalnością , promując dodatkowo szkołę. Wymagało to ode mnie ogromnego wkładu obserwacji, gdyż musiałam wiedzieć o bieżących wydarzeniach, które miały miejsce w naszej szkole. Miałam ogromną satysfakcję, widząc ile osób ogląda naszą witrynę internetową i słysząc pochlebne informacje na jej temat. Często korzystałam ze stron internetowych oraz serwisów dla nauczycieli. W ten sposób na bieżąco śledziłam zmiany w przepisach oświatowych, korzystałam z ciekawych scenariuszy zajęć, imprez szkolnych. Najczęściej odwiedzane strony www: W związku, iż w bibliotece posiadam urządzenia dzięki którym mogę skanować, drukować i kserować, bardzo często z nich korzystałam, szczególne do obróbki zdjęć i skanowania różnych materiałów, najczęściej na prośbę innych nauczycieli. Bardzo często do celów szkolnych wykorzystywałam aparat cyfrowy. Uwieczniałam nim wiele imprez organizowanych w naszej szkole. W związku z komputeryzacją naszej biblioteki został zainstalowany program BIBLOS, do którego wpisywałam księgozbiór znajdujący się w naszej bibliotece. W codziennej pracy wykorzystywałam również technologię komunikacyjną. Każdy dzień w pracy rozpoczynałam od przejrzenia wiadomości znajdujących się w mojej prywatnej skrzynce pocztowej. Wykorzystywałam ją do komunikacji z innymi nauczycielami, głownie bibliotekarzami, pisząc e – maile, celem wymiany doświadczeń. Byłam odpowiedzialna za kształtowanie wizerunku szkoły poprzez przekazywanie drogą elektroniczną informacji do lokalnych mediów: Gazeta Pomorska Nowości Włocławskie Puls Regionu Radio Gra oraz lokalnych portali internatowych: Poszukując nowych rozwiązań prowadzenia zajęć lub szukając odpowiedzi na nurtujące pytania surfowałam po portalach (mój login monik7600 – wiktoria13 i aktywie uczestniczyłam na forum. Efekty: systematyczne przekazywanie informacji o działalności szkoły do mediów zapewniało szkole darmową reklamę w lokalnym środowisku, promowanie szkoły poprzez publikowanie wydarzeń, informacji, aktualności na stronie internetowej naszej szkoły, nabycie nowych umiejętności oraz pogłębianie i uporządkowanie posiadanej wiedzy w zakresie posługiwania się technologią informacyjną i komunikacyjną. § 8 ust. 2 pkt 3 Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami 1. Pełnienie funkcji opiekuna stażu Ważną rolą w funkcjonowaniu placówek odgrywają nauczyciele młodzi, niedoświadczeni. Zaczynając pracę są na ogół pełni zapału, którym starają się nadrobić brak doświadczenia. Tymczasem między innymi od ich pracy zależy, jak postrzegana będzie w świadomości szkoła, jaki wysoki będzie w niej poziom nauczania, jakie duże będą problemy wychowawcze oraz jaki komfort pracy będą mieli pozostali nauczyciele. Od początku mojej pracy starałam się współpracować z nauczycielami, korzystać z ich pomocy i wskazówek. Początkowo to ja się uczyłam, jednak z upływem czasu sama nabrałam doświadczenia i posiadłam pewne umiejętności, którymi mogłam się dzielić z innymi. W pierwszym roku stażu pełniłam funkcję opiekuna stażu nauczyciela stażysty bibliotekarza, w drugim roku stażu nauczyciela stażysty świetlicy, a w trzecim roku nauczyciela pedagoga ubiegającego się o awans na stopień nauczyciela mianowanego. Pierwszym zadaniem była moja pomoc przy przygotowaniu planu rozwoju zawodowego dostosowanego do potrzeb naszej szkoły. Na początku września zawarłyśmy kontrakt – umowę dotyczącą współpracy w okresie stażu. Określone w nim zostały cele i zadania do realizacji, obowiązujące zasady i normy. Zgodnie z opracowanym kontraktem i planem pracy zapoznawałam swoje podopieczne z dokumentacją szkoły, w celu dokładnego poznania organizacji, zadań i zasad funkcjonowania placówki oraz zasadami prowadzenia dokumentacji. Udzielałam konsultacji dotyczących zasad redagowania planu rozwoju zawodowego i dokonywałam jego oceny. Wskazywałam stosowne akty prawne, dostarczałam odpowiednie materiały. Pomagałam w opracowywaniu sprawozdania z zaplanowanych działań. Wspólnie analizowaliśmy poszczególne zagadnienia dotyczące awansu, dyskutowałyśmy i wyjaśniałyśmy wątpliwości. Podsuwałam swoim podopiecznym najnowsze informacje dotyczące przebiegu stażu (np. cykl z „Głosu nauczycielskiego”). Na bieżąco obserwowałam zajęcia prowadzone przez nauczycieli będących pod moją opieką i omawiałam je, a także umożliwiałam obserwację swoich zajęć, z których nauczyciele robili notatki i formułowali wnioski. Dzieliłam się swoim doświadczeniem w zakresie form, metod pracy, przygotowania i prowadzenia zajęć, pisania scenariuszy. Systematycznie kontrolowałam dokumentację nauczycieli stażystów – konspekty, rozkłady materiału, notatki z realizowanych przedsięwzięć, wspólnie rozwiązywałyśmy problemy, wymieniałyśmy się doświadczeniem i wiedzą. Zapoznawałam je z literaturą, która posłużyła do przygotowania uroczystości szkolnych, konkursów szkolnych oraz wzbogacenia warsztatu pracy. W okresie stażu moje podopieczne aktywnie uczestniczyły w edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych działaniach szkoły. Doskonaliły swój warsztat pracy. Pogłębiały wiedzę merytoryczną i metodyczną przez uczestnictwo w różnych formach doskonalenia zawodowego oraz przez samokształcenie. Zdobytą wiedzę wykorzystały z powodzeniem w praktyce. Podopieczne chętnie brały udział w imprezach organizowanych przez doświadczonych nauczycieli i poszukiwały pomysłów i rozwiązań dla siebie. Podsumowaniem opieki był opracowanie przeze mnie projektu oceny dorobku zawodowego nauczycieli, ubiegających się o kolejny stopień awansu zawodowego nauczycieli. Funkcja opiekuna stażu jest dla mnie cennym doświadczeniem, możliwością przekazania zdobytej wiedzy w okresie pracy zawodowej oraz stanowiło wyróżnienie dyrektora szkoły dla mojej pracy jako nauczyciela bibliotekarza. Efekty: Zapewnienie młodemu nauczycielowi pomocy w planowaniu i podejmowaniu zadań związanych z rozwojem zawodowym, pogłębienie i utrwalanie wiedzy na temat dokumentów regulujących pracę szkoły i awans zawodowy, doskonalenie umiejętności weryfikowania i wprowadzania nowych rozwiązań pracy własnej i podopiecznych. Dzięki powyższym działaniom moje podopieczne nauczyły się planować, realizować i analizować swoje działania, wykazały umiejętność współpracy z innymi nauczycielami. Odpowiedzialność za kształcenie postawy nauczyciela mobilizowała mnie do poszukiwania nowych rozwiązań i refleksji nad dotychczasowymi metodami pracy. Pełnienie funkcji opiekuna stażu wpłynęło na wzbogacenie mojego doświadczenia, dostarczyło mi wiele satysfakcji w kontaktach z twórczymi i pełnymi entuzjazmu nauczycielami oraz pomogło w realizacji planu rozwoju zawodowego nauczyciela dyplomowanego. 2. Przeprowadzenie lekcji otwartych Jedną z rzeczy, która wyzwala w nas, nauczycielach większą motywację do działania są lekcje otwarte. To jedna z form sprawdzenia nauczycielskich kompetencji służących dzieleniu się wiedzą i umiejętnościami praktycznymi. Pierwszą z lekcji otwartych przeprowadziłam w dniu 4 maja 2010 roku w klasie II A, której temat brzmiał: „Przekazywanie życia”. Celem tej lekcji było uświadomienie uczniom dwóch najistotniejszych celów współżycia jakimi są prokreacja i wyrażanie miłości, powtórzenie wiadomości dotyczących anatomii układu płciowego żeńskiego i męskiego, uświadomienie uczniom faktu, że życie człowieka rozpoczyna się od poczęcia. Na początku rozdałam uczniom ankiety na temat płciowości, którą po wypełnieniu wspólnie przeanalizowaliśmy. Następnie metodą „burza mózgów” przedstawiliśmy pojęcie „prokreacji”. Za pomocą plansz dydaktycznych przypomniałam uczniom budowę żeńskiego i męskiego układu rozrodczego, następnie omówiłam proces zapłodnienia i wędrówkę zarodka do macicy. Kolejny etap lekcji zaskoczył zarówno uczniów jak i obserwujących nauczycieli. W części tej zademonstrowałam modele dziecka w kolejnych fazach życia prenatalnego. Każdy z uczestników zajęć mógł wziąć do ręki taki model i dokładnie obejrzeć. Uczniowie byli bardzo zdziwieni jak się dowiedzieli, że oni też tacy kiedyś tacy byli. Niektórzy byli bardzo wzruszeni. Podczas gdy uczniowie oglądali modele dzieci omawiałam kolejne fazy życia poczętego człowieka oraz omawiałam jak ważna jest higiena i dieta w okresie ciąży. Na zakończenie zajęć odpowiadałam uczniom na zadawane przez nich pytania: co to jest trymestr, co to okres prenatalny, ile kobieta przybiera na wadze podczas ciąży, metody planowania dzieci itp. Uświadomiłam uczniom jak ważny jest dialog z dzieckiem już od poczęcia, gdyż psychologia prenatalna zajmująca się rozwojem psychicznym płodu zaleca jak najwcześniejsze próby nawiązania kontaktu z dzieckiem w łonie matki, gdyż zaspakaja to potrzebę miłości maleństwu, daje mu poczucie bezpieczeństwa (głaskanie po brzuchu, rozmawianie, śpiewanie, słuchanie muzyki). Wśród obserwujących byli nauczyciele kontraktowi i mianowany. Z arkusza ewaluacyjnego, jaki wypełniali nauczyciele wynikało, iż przebieg i zastosowane metody zostały wysoce ocenione przez obserwatorów. Podkreślano też bardzo dobrą współpracę z uczniami i bardzo dobrą atmosferę na zajęciach. Drugą lekcję otwartą przeprowadziłam w dniu 4 lutego 2012 roku w obecności trzech osób. W gronie nauczycieli było dwoje kontraktowych i jeden mianowany. Temat lekcji brzmiał; „Stop cyberprzemocy”. Celem tej lekcji było zwrócenie uczniom uwagi na zjawisko cyberprzestępczości oraz uwrażliwienie ich na specyfikę problemu, zarówno dla ich ofiar, jak i sprawców. Zajęcia ta zostały przeprowadzone w bibliotece wyposażonej w sprzęt komputerowy, gdyż do przeprowadzenia lekcji wymagany był sprzęt umożliwiający odtworzenie filmu, pobranego ze strony Na początku zajęć poinformowałam uczniom, że zajęcia będą dotyczyć bezpieczeństwa związanego z użyciem Internetu i telefonów komórkowych. Po krótkim wstępie poprosiłam uczniów o obejrzenie filmu „Stop cyberprzemocy” przedstawiającego przypadek przemocy rówieśniczej z użyciem mediów elektronicznych. Po obejrzeniu filmu zaprosiłam uczniów do dyskusji, której celem było wskazanie specyfiki cyberprzemocy i jej konsekwencji dla ofiary. Podczas kolejnego etapu lekcji podzieliłam uczniów na grupy i każdej z nich przekazałam kartkę z opisaną historią cyberprzemocy (metodą analiza historii). Zadaniem każdej z grup było opracowanie odpowiedzi na pytania; jak się czuła bohaterka prezentowanej historii i co mogło się z nią dalej dziać? Jak powinna się zachować ofiara prezentowanej historii? Następnie prosiłam wybrane osoby z każdej z grup, aby przeczytała swoje odpowiedzi. Na zakończenie prezentowałam uczniom stronę: i pokazałam jak za pomocą poczty elektronicznej lub telefonu zgłosić przypadek cyberprzemocy. Arkusze ewaluacyjne wykazały, że i ta lekcja podobała się obserwującym ją. Również w tym przypadku określano dobrą atmosferę i dobre przygotowanie prowadzącej oraz aktywne uczestnictwo uczniów podczas zajęć. Dodatkową elementem, który składał się na tę lekcję otwartą było wykonanie wystawki na tablicy korkowej na temat CYBERPRZEMOCY oraz gazetki w gablocie szklanej „Bezpieczeństwo w Internecie”, którą uczniowie i obserwujący lekcję mogli obejrzeć po zakończonych zajęciach. Prowadzenie lekcji otwartych dla innych nauczycieli bez wątpienia wiązało się z dużym stresem, ale jednocześnie sprawiło, że bardziej uważnie przyjrzałam się własnemu przygotowaniu się do zajęć, a następnie sposobowi ich prowadzenia. Ponadto uwagi, jakie obserwujący mówili o przebiegu lekcji, pomogły mi dostrzec dobre i słabe punkty mojego warsztatu pracy i mojego sposobu. Moim zdaniem zajęcia otwarte ułatwiają stworzenie atmosfery szczerości, zaufania, zrozumienia i radości. W czasie tych spotkań ugruntowują się stosunki interpersonalne, a także otwarta komunikacja pomiędzy uczestnikami. Efekty: Podniesienie jakości pracy szkoły, doskonalenie oraz pogłębianie wiedzy i umiejętności, poznanie mocnych i słabych stron swojej pracy, poszerzenie wiedzy i umiejętności dzielenia się nią, podniesienie poczucia swojej wartości. wyjście na przeciw potrzebom i oczekiwaniom społecznym, wymiana doświadczeń, kształtowanie umiejętności komunikacyjnych. 3. Opracowanie i opublikowanie artykułów Wiedza jest podstawą racjonalnego i skutecznego działania człowieka. Uczymy się nie tylko po to, aby wiedzieć, ale po to, aby, aby lepiej działać. Rzetelna wiedza powinna być przekazywana nie tylko uczniom, ale również nauczycielom. W zakresie swojej pracy zawodowej wielokrotnie odczuwałam potrzebę dzielenia się swoją wiedzą i w tym celu opracowałam i opublikowałam dwa obszerne artykuły. „Metody aktywizujące na zajęciach z edukacji czytelniczo – medialnej” to artykuł zawierający 26 stron, który poszerza zagadnienia z metod, które nauczyciele stosują na swoich lekcjach. Artykuł ten zawiera następujące działy: wstęp, definicję metod aktywizujących, rodzaje metod: burza mózgów (fabryka pomysłów), dyskusja, debata (za i przeciw), drzewko decyzyjne, meta plan, mapa mentalna, sposoby ewaluacji: ankiety, rundka wypowiedzi, rysunek: „tego bym sobie życzył, tego bym sobie nie życzył” oraz scenariusze z ich udziałem: „Z encyklopedią na ty”, „Reklama jako źródło informacji”, „Książka jako źródło informacji”. Artykuł ten przekazałam do biblioteki, następnie został opublikowany w kwartalniku „INFOCEN. Forum edukacyjne” Kujawsko – Pomorskiego Centrum Edukacji Nauczycieli we Włocławku. Można go również przejrzeć na stronie internetowej tejże placówki: na stronie internetowej oraz naszej szkoły: Drugi artykuł poświęciłam „Biblioterapii”, z uwagi na to, że trudy życia codziennego, choroby i stresy powodują, że ludzi potrzebujących wsparcia psychicznego jest coraz więcej. Dotyczy to również młodzieży szkolnej, która nie radzi sobie z codziennymi problemami. Artykuł ten, zawierający 28 stron podzieliłam na 4 części: Wprowadzenie, Biblioterapia – opis pojęcia, Scenariusze zajęć z zastosowaniem biblioterapii (tej części poświeciłam najwięcej miejsca i w której znajdują się 5 scenariuszy zajęć: „Czy warto rezygnować z marzeń?”, „Magiczne miejsca w książce Hobbit Tolkiena”, „Poradzę sobie ze złością”, „Przezorność i uczynność”, „Chcemy mieć przyjaciół”. Artykuł ten przekazałam również do biblioteki szkolnej, można go również przeczytać i wydrukować na stronie internetowej naszego gimnazjum oraz został opublikowany w kwartalniku „INFOCEN. Forum edukacyjne” Kujawsko – Pomorskiego Centrum Edukacji Nauczycieli we Włocławku nr 61. Można go również przejrzeć na stronie internetowej tejże placówki: Do napisania i opublikowania tychże artykułów skłoniła mnie chęć podzielenia się wiedzą zdobytą w czasie wieloletniej praktyki zawodowej z pozostałymi nauczycielami, ponieważ uważam, że dobrą formą jest właśnie przekazywanie tych artykułów w celu ich dalszego wykorzystywania. Efekty: poszerzenie oferty biblioteki szkolnej poprzez nowe artykuły, które mogą być pomocne w pracy nauczycielskiej oraz satysfakcja z możliwości dzielenia się wiedzą z innymi nauczycielami. Korzyścią płynącą z opublikowania tych artykułów, szczególnie na stronach internetowych jest fakt, że mogłam podzielić się tą wiedzą z innymi nauczycielami nie tylko we Włocławku, ale w każdym zakątku naszej Ziemi w dobie tak szybkiego postępu technologicznego Internet trafia do wielu domów. 4. Biblioteka szkolna – centrum informacji i potrzebnych materiałów Jednym z ważniejszych zadań biblioteki szkolnej jest wspieranie nauczycieli w ich pracy dydaktycznej i wychowawczej. Dlatego też bibliotekarz szkolny powinien wychodzić naprzeciw ich oczekiwaniom. Podczas mojej pracy nauczycielskiej nagromadziłam w segregatorach (teczkach) sporą ilość zdjęć, ilustracji, haseł literowych na gazetki, scenariuszy zajęć czy uroczystości. Nauczyciele często zwracali się do mnie z prośbą o materiały na gazetki. Postanowiłam swoje zasoby udostępniać innym. Stworzyłam w bibliotece tematyczne teczki, zawierające materiały o poetach, pisarzach, hasła literowe na gazetki, gotowe gazetki, np. o Bożym Narodzeniu, Wielkanocy, Internecie itp. Nauczyciele przychodzący do biblioteki mieli możliwość w teczkach znaleźć potrzebne im materiały i z nich skorzystać. Dodatkowo prosiłam nauczycieli i pilnowałam, aby sami dostarczali do biblioteki ciekawe materiały, które mogą służyć innym. Wymagało to ode mnie sporego wkładu obserwacji tego, co robią inni, posługiwania się z technikami komunikacji, by dzielili się swoją wiedzą i doświadczeniem z innymi. Od dłuższego czasu gromadziłam informacje na temat awansu zawodowego nauczycieli. W miarę gromadzenia materiałów oraz widząc zainteresowanie i kłopoty moich koleżanek z realizacją stażu postanowiłam wyszukiwać i udostępniać zgromadzone materiały wszystkim potrzebującym. Na początku tematyka „awansowa” obejmowała tylko dwie teczki, lecz w tej chwili obejmuje trzy grube segregatory poświęcone poszczególnym stopniom awansu zawodowego: nauczyciel stażysta, nauczyciel kontraktowy i nauczyciel mianowany. W teczkach tych umieszczałam i umieszczam nadal akty prawne dotyczące awansu, przykładowe plany rozwoju zawodowego, sprawozdania, cykl odpowiedzi z Głosu Nauczycielskiego „Awans zawodowy”. Wiadomości tam opisane przybliżają – nauczycielom ubiegających się o kolejny stopień – drogę, którą trzeba przemierzyć, aby uzyskać wyczekany stopień „awansowy” wyższy. Służyłam też indywidualną pomocą wszystkim nauczycielom, pragnącym poszerzyć swoją wiedzę komputerową. Każdy kto miał jakikolwiek problem w zakresie korzystania z komputera i nie tylko znalazł we mnie wparcie i pomoc (pomagałam zredagować pismo w komputerze, zaprojektować dyplomy, znaleźć odpowiednie strony internetowe, zapisać je na płytę CD/DVD lub pendrive’a. Efekty: Dzielenie się wiedzą i posiadanym doświadczeniem z nauczycielami innych przedmiotów daje mi wiele satysfakcji. Czuję, że jestem potrzebna i bardzo chętnie udzielam wszelkiej pomocy, gdyż więcej radości jest w dawaniu, aniżeli braniu. Natomiast pomoc nauczycielom umacnia współpracę między nimi. § 8 ust. 2 pkt 4a Opracowanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich Praca pedagogiczna nauczyciela bibliotekarza jest ważna częścią pracy biblioteki. Dobry kontakt bibliotekarza z uczniami i stworzenie przyjaznych warunków w bibliotece szkolnej sprzyja optymalnemu rozwojowi uczniów w wielu aspektach. Zadaniem bibliotekarza jest wykorzystywanie różnorodnych form promocji książki i przygotowanie młodych ludzi do świadomego i selektywnego korzystania z informacji. Organizowane w bibliotece grupowe zajęcia z młodzieżą starzały szerokie pole do działań propagujących czytelnictwo i biegłość w wyszukiwaniu niezbędnych informacji. Rozpoczynając pracę w Gimnazjum nr 4 wiedziałam, że będę prowadziła koło biblioteczne z uwagi na to, że biblioteka była mi zawsze bliska, nie tylko z racji zajmowanego stanowiska. Będąc uczennicą szkoły podstawowej pamiętałam, jak uwielbiałam przebywać w bibliotece. Byłam bardzo szczęśliwa, kiedy pani bibliotekarka zlecała mi jakieś ważne zadanie do wykonania i z tego powodu byłam dumna, że ta pani wierzy w to, że ja to wykonam. Dlatego też chciałam dać taką szansę swoim uczniom. Koło biblioteczne działa od września 2005 roku. Wtedy to właśnie opracowałam plan koła. Po pewnym czasie działalności stwierdzałam jednak, że potrzebny jest program działań takiego koła, żeby usystematyzować i uporządkować wiedzę, którą miałam przekazać uczniom. I tak podczas trwania stażu opracowałam program koła bibliotecznego, który uzyskał pozytywną opinię nauczyciela dyplomowanego bibliotekarza, został zaakceptowany przed Radę Pedagogiczną i zatwierdzony przez dyrektora szkoły. Zajęcia te były prowadzone raz w tygodniu w wymiarze 1 godziny, w fazie intensywnych prac ich częstotliwość wzrastała, odbywały się na zasadzie dobrowolności, bez dokonywania klasyfikacji. Moi uczniowie chętnie uczestniczyli w zajęciach koła, przedstawiali swoje pomysły dotyczące realizacji zadań. Chciałam, aby na zajęcia koła uczęszczały nie tylko uczniowie zdolni, ale również te mniej zdolne, dyslektyczne i sprawiające kłopoty, bowiem chodziło mi przede wszystkim o walory wychowawcze, a nie o kreowanie szkolnych gwiazdorów. Taka potrzeba była uzasadniona, gdyż ponieważ wielu uczniów posiadało zdolności organizacyjne, aktorskie, plastyczne, recytatorskie i chciało je doskonalić. Miejscem spotkań była biblioteka szkolna, ponieważ dzięki gromadzonym zbiorom posiada ona warunki do rozwoju twórczej osobowości ucznia. Opracowując program wytyczyłam cele, które zakładały wszechstronny rozwój jego odbiorców: wzbogacanie wiedzy dotyczącej biblioteki i jej zasobów, przygotowanie do samodzielnego poszukiwania potrzebnych informacji, rozwijanie uzdolnień literackich, plastycznych i organizacyjnych, nabywanie praktycznych umiejętności z zakresu prac bibliotecznych wykonywanych w bibliotece, wdrażanie do obowiązkowości, odpowiedzialności i systematyczności, kształtowanie umiejętności pracy w zespole i nawiązywania właściwych relacji z rówieśnikami i otoczeniem, aktywne uczestniczenie w pracy biblioteki i szkoły. Treści programu starałam się dobrać tak, aby dawały możliwość wykazania się uczniom różnego typu zdolności i pozwoliły zaakceptować również tych, którzy nie należą do najlepszych i na co dzień rzadko osiągają sukcesy. Po wstępnym rozeznaniu się w zainteresowaniach, możliwościach i predyspozycjach uczniów, skompletowałam grupę chętnych do pracy uczniów. Wskazywałam uczniom cele podjętych działań oraz korzyści płynące z ich aktywnej i systematycznej pracy (wyróżniający się uczniowie otrzymywali lepszą ocenę z zachowania), na zakończenie roku szkolnego są wyróżniani nagrodami książkowymi oraz dyplomami. W treści programu ujęłam działania praktyczne, związane z nabywaniem przez uczniów praktycznych umiejętności z zakresu techniki bibliotecznej, jak i również wiedzę teoretyczną z dziedziny bibliotekarstwa oraz wiadomości o książkach i ich twórcach. Zapoznawałam uczniów z ewidencją i opracowaniem technicznym zbiorów (zakładanie kart, stemplowanie książek, czasopism, wypełnianie kart czytelniczych, wypisywanie nowych kart książek w miejsce zniszczonych). Na bieżąco zajmowaliśmy się konserwacją materiałów bibliotecznych (klejeniem wypadających kart książek). Oprócz poznawania źródeł informacji, rozwijania swoich zainteresowań poprzez dostęp do zbiorów i Internetu dbali o porządek na regałach (każdy członek koła był odpowiedzialny za poszczególny regał). Do zadań osób należących do koła członków należało również porządkowanie księgozbioru, układanie czasopism, było pełnienie dyżurów i obsługa uczniów korzystających z biblioteki (pomoc uczniom w udostępnianiu zbiorów, wyszukiwanie kart czytelnika, wyszukiwanie i podawanie książek z półek oraz ponowne włączenie ich do księgozbioru po uprzednim odpisaniu na karcie, wypełnienie kart czytelnika. Na jednym z pierwszych spotkań we wrześniu ustalamy grafik wraz z dyżurami członków koła podczas przerw. Praca uczniów w grupie podczas dyżurów było okazją do nawiązania przyjaźni, relacji rówieśniczych , współpracy w grupie podczas realizacji zadań. Członkowie koła brali udział w różnych imprezach organizowanych przez szkołę, pomagali przy ich organizacji poprzez np. wykonywanie dekoracji, wykonywanie plakatów informujących o danym wydarzeniu. W ramach prac nad koncepcją imprezy uczniowie dyskutowali i przedstawiali swoją wizję. Uczniowie pomagali w tworzeniu różnorodnych gazetek, wystaw okolicznościowych w gablocie na korytarzu oraz podczas organizacji konkursów poprzez ogłaszanie informacji, wprowadzania do konkursów, wykonywaniu plakatów informujących o konkursach. Co dwa miesiące wydawaliśmy szkolną gazetkę „Szkolny Monitor Uczniowski”. Skład gazetki prowadzony był w bibliotece wyposażoną w komputery, dzięki czemu uczniowie mogli doskonalić swoje umiejętności posługiwania się komputerem. Przyjęliśmy, że gazetka będzie miała stałe rubryki: „uśmiechnij się”, recencje, wywiady z nauczycielami. Oprócz tego w gazetce pojawiały się teksty okolicznościowe (w zależności od potrzeb i zainteresowań uczniów) oraz sprawozdania z ważnych wydarzeń z życia szkoły (imprezy okolicznościowe, sportowe, rozrywkowe, wycieczki, konkursy itp.) wraz ze zdjęciami. Zadaniem członków koła było również promowanie uczniowskich talentów (dziennikarskich, literackich, plastycznych, informatycznych) uzdolnionej młodzieży gimnazjum. Gazetka była ogólnodostępna na stronie internetowej Ważnym zadaniem dla członków koła bibliotecznego było prowadzenie kroniki. Może słowo „kronika” to duże słowo, gdyż swoje działania zamieszczaliśmy w grubym segregatorze w „koszulkach”, ale my byliśmy dumni z tego co mamy. Uczniowie dbali o oprawę plastyczną kroniki. Uczniowie sukcesywnie dokładali materiały z organizowanych działań. W chwili obecnej musimy założyć drugi segregator, gdyż pierwszy już ledwo się zamyka. Bardzo ważnym wydarzeniem w życiu koła bibliotecznego było opracowanie i zorganizowanie wspólnie z członkami teatru profilaktycznego obchodów „Cała szkoła czyta dzieciom”, które miały na celu poszerzenie wiedzy na temat istotnej roli książki i czytelnictwa w życiu człowieka oraz wyzwalanie twórczej aktywności uczniów, popularyzacja czytelnictwa wśród dzieci, młodzieży i dorosłych, doskonalenie umiejętności interpretacji utworów literackich oraz budzenie i rozwijanie wrażliwości na słowo czytane. Zrealizowano wszystkie działania, jakie obejmowała akcja. 25 października 2011 roku, czyli w dniu Rozpoczęcia Obchodów członkowie koła bibliotecznego i teatru profilaktycznego mieli możliwość zwiedzenia redakcji „Gazety Pomorskiej”, znajdującej się przy ulicy Żabiej we Włocławku, gdzie dowiedzieli się jaką drogą przechodzi gazeta od autora artykułu, aż do kiosku. Drugim etapem wycieczki była redakcja Radio Gra, znajdująca się w tym samym budynku. Podczas rozmowy z redaktorem zapoznali się z pracą redaktora radiowego i poznali charakterystykę języka radiowego. 8 listopada grupa uczniów przygotowała prelekcję dla rodziców pod tytułem: „Dlaczego warto czytać dzieciom?” , podczas której przestawiono prezentację multimedialną (wykonaną przez panią pedagog), która obejmowała tematy: wybór odpowiedniej książki do wieku czytelnika, wpływ książki na wyobraźnię, koncentrację, budowanie więzi w rodzinie, kreatywność oraz rozwój kultury i tradycji. Na zakończenie prelekcji uczniowie rozdawali rodzicom książeczki z wierszykami dla dzieci, która otrzymała p. pedagog od pracownika Urzędu Miasta Dobrzyń w darowiźnie. W dniach 15 i 16 listopada członkowie koła bibliotecznego oraz teatru zorganizowali czas przedszkolakom w Przedszkolu Publicznym nr 36 i uczniom klasy „0” w Szkole Podstawowej nr 23 we Włocławku, gdzie młodzież z naszej szkoły czytała dzieciom bajeczki. Spotkania przebiegały w ciepłej, serdecznej atmosferze. Dzieci z zainteresowaniem słuchały starszych kolegów. Były też wspólne zabawy, gry i piosenki. Atmosfera byłą bardzo radosna. Sądzę, że udział w tego rodzaju współpracy rozwija wyobraźnię dziecka i kształtuje wyobrażenie o świecie. Nasze czytanie maluchom ma na celu kształtowanie w „najmłodszych” nawyku czytania, wdrażania do samodzielnej pracy z książką, zachęcać do stałego kontaktu z literaturą. Jak wiemy, książka powinna towarzyszyć człowiekowi przez całe życie od najmłodszych lat. Właśnie wtedy wpływ książka jest największy i najbardziej potrzebny. 6 grudnia na zakończenie akcji uczniowie przygotowali uroczystość „Pasowanie na czytelnika” w Szkole Podstawowej nr 23 we Włocławku. W imprezie tej wzięły udział wszystkie klasy pierwsze. Podczas pierwszej części uroczystości uczniowie przedstawili spektakl wprowadzający czytelników w świat książek. Były to krótkie zagadki o bohaterach książek, pogadanka na temat poszanowania książek. Podczas imprezy przyszli czytelnicy dowiedzieli się, jak ważne są książki w życiu każdego człowieka oraz jak należy szanować książki. Po przedstawieniu uczniowie klas I uczestniczyły w uroczystej przysiędze. Pamiątką tego wydarzenia był dyplom wręczony dla każdej klasy oraz wspólne zdjęcie. Na zakończenie spotkania członkowie koła zachęcały małych czytelników do zabawy tanecznej, po której nastąpił słodki poczęstunek. Uczniowie działający w kole bibliotecznym otrzymywali na koniec roku szkolnego podziękowanie w formie dyplomu. Po 3 latach pracy w kole nagradzałam uczniów za swój wkład pracy, otrzymują podziękowania i nagrody książkowe. Praca z młodzieżą była systematycznie ewaluowana, w celu modyfikowania metod pracy oraz wzbogacaniu wiedzy na temat uzdolnień i zainteresowań młodzież oraz umożliwiała mi lepsze rozpoznanie potrzeb ucznia, a to jest przecież najważniejsze w pracy nauczyciela. Na początku współpracy uczniowie wypełniali ankietę, która była diagnozą wstępną ich oczekiwań w stosunku do zajęć. Po zajęciach przeprowadzałam krótką ewaluację, np. walizkę rzeczy, które wezmę do domu, a które zostawię w szkole. Po roku przeprowadziłam wśród młodzieży anonimową kolejną ankietę ewaluacyjną, na której podstawie dokonałam modyfikacji pewnych działań koła w kolejnym roku szkolnym (Czego się nauczyłeś, czy odpowiadały ci ćwiczenia wykonywane na lekcji, jeśli nie, jak je zmienić? Chcielibyśmy tych zajęć mieć więcej…, Tego nie lubimy… Czy jakieś ćwiczenie sprawiło ci dużą trudność? Co było najciekawsze? Co chcesz jeszcze dodać? Starałam się wprowadzać rundkę wypowiedzi, każdy uczeń kończył rozpoczęte zdanie: „Zajęcia moim zdaniem….”, albo „podobało mi się ….”, „nie podobało mi się to…” bardzo ważna dla mnie była sama obserwacja uczniów. Widziałam kiedy byli zainteresowani i zaangażowani podczas wykonywania czynności, a kiedy robili coś, bo tak trzeba, bez żadnego entuzjazmu. Ewaluację programu stanowiły również wspólne rozmowy z uczestnikami, dyskusje, próby oceny pracy po zajęciach, wykonaniu konkretnych działań. Kolejną formą ewaluacji były opinie nauczycieli i uczniów, którzy pochlebnie wyrażali się na temat naszej gazetki, wystaw, gazetek, co umożliwiło uczniom przeżycie sukcesu i bardziej mobilizowało do pracy. Inną formą ewaluacji było przygotowanie galerii zdjęć z opisem np. po uroczystości „Pasowanie na czytelnika” na stronie internetowej naszej szkoły. Uczniowie mieli wówczas okazję spojrzeć na siebie z siebie z perspektywy widza. Dzięki temu mogli ocenić wydarzenie, wskazać mocne i słabe strony, krytycznie spojrzeć na własną twórczość, docenić siebie i swoje możliwości. Moim zdaniem imprezy czytelnicze tworzyły znakomitą szansę na wyciszenie niepożądanych zachowań, uczą pokory i konieczności współdziałania z innymi. Praca z młodzieżą gimnazjalną jest interesująca i przynosi dużo satysfakcji. Niemniej jednak praca ta wymaga wiele trudu i pomysłowości. Należy bowiem zachęcić młodzież do działania. Gdy jednak na trud się zdobędziemy zyskamy młodych sojuszników biblioteki rozumiejących pracę biblioteki, jej charakter i specyfikę. Efekty jakie przyniosła praca w kole bibliotecznym mile mnie zaskoczyła mnie. Uczniowie zaangażowali się we wszystkie zadania i chętnie podejmowali nowe wyzwania. Kilkoro uczniów po raz pierwszy miało kontakt z interpretacją wierszy dla dzieci. Młodzież dostrzegła jak ważne jest czytanie małych dzieciom i jak wdzięcznymi słuchaczami są maluchy. Koło biblioteczne wzbogaca ofertę spędzania wolnego czasu dla uczniów, Poprzez swoją działalność młodzież uczyła się współpracy w grupie, tolerancji, komunikacji, rozwijała własne zainteresowania. Uczestniczący w nich uczniowie oprócz zainteresowań czytelniczych rozwijali różnorakie zdolności, przede wszystkim poszerzali swoją wiedzę o książce i bibliotece, dzięki czemu lepiej rozumieli specyfikę i charakter pracy bibliotecznej. Uczniowie współpracujący z biblioteką poszerzyli swoją wiedzę o bibliotece i książce, nabyli praktyczne umiejętności z zakresu techniki bibliotecznej. Praca w kole bibliotecznym stworzyła możliwość ujawniania i rozwijania różnorodnych zdolności: plastycznych, recytatorskich, organizacyjnych i pisarskich. § 8 ust. 2 pkt 4 c Poszerzenie zakresu działań szkoły, w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych 1. Organizowanie spotkań autorskich Ciekawym sposobem na upowszechnianie czytelnictwa i promocję biblioteki szkolnej jest organizacja spotkań autorskich, dlatego też w ciągu stażu udało mi się zorganizować wspólnie z nauczycielami polonistami dwa takie spotkania. Pierwszych z nich było spotkanie w dniu 28 kwietnia 2011 roku z poetą, prozaikiem, dramaturgiem Panem Mirosławem Antonim Glazikiem. Wszyscy z niecierpliwością oczekiwali na przybycie gościa. Po serdecznym przywitaniu uczniowie wysłuchali recytowanych przez pana Mirosława wierszy. Zaproszony gość opowiadał młodzieży czym jest poezja, na czym polega akt twórczy. Ważną sprawą w jego wystąpieniu było przybliżenie własnej twórczości. Pan Glazik również zaprezentował własne tomiki poezji i prozy. Opowiadał także o dokonaniach w zakresie sztuki teatralnej. Chętnie odpowiadał na pytania młodzieży dotyczące jego życia i twórczości. Spotkanie przebiegało w bardzo miłej atmosferze. Wizycie towarzyszyła również wystawka na tablicy korkowej poświęcona poecie, a na stole leżały tomiki wierszy twórczości pana Mirosława: Wieczory prowincjonalne, W rytmie codzienności, Nocny dyżur poety, Świt, Niknące obrazy, które poeta przyniósł do pokazania uczniom naszej szkoły. Na koniec wręczono panu podziękowanie oraz wręczono kwiaty. Poeta na pamiątkę swego pobytu w naszej placówce wpisał się do kroniki szkoły oraz wręczył nam w prezencie tomik swoich wierszy „Niknące obrazy”, za który szczerze podziękowaliśmy. Sprawozdanie z galerią zdjęć umieściłam na stronie internetowej naszej szkoły. Bardzo się ucieszyłam, gdy okazało się zaprosić w nasze skromne progi osobę o dwóch pasjach – poetkę i malarkę. 30 maja 2012 roku w mury naszego Gimnazjum zawitała prawdziwa humanistka, włocławska poetka i malarka, Bożena Broniszewska, która w ciekawy i z humorem prowadziła swoje spotkanie, nawiązała bardzo dobry kontakt z gimnazjalistami. W trakcie spotkania, w którym uczestniczyła młodzież z klasy 3 F, uczniowie na wstępie zarecytowali wiersze poetki: „Czas” oraz „Radość tworzenia”, następnie artystka zaprezentowała swoje ulubione wiersze oraz ostatnio stworzone obrazy. Młodzież miała możliwość zapoznania się z almanachami Kujawskiego Stowarzyszenia Literatów we Włocławku, zawierającymi wiersze Pani Broniszewskiej. Podczas rozmowy uczniowie dowiedzieli się jak rozpocząć przygodę z poezją i malarstwem, gdzie szukać natchnienia, w jaki sposób doskonalić swój warsztat twórczy. Młodzież chętnie rozmawiała z pisarką, padło dużo pytań, na które bardzo szczegółowo pani Bożena odpowiadała. Oto niektóre z nich: co jest inspiracją do pisania wierszy? Czy pamięta Pani swój pierwszy wiersz? Co sprawia większą przyjemność: pisanie wierszy czy malowanie? Czy ma Pani inne zainteresowania? Pani pisarka zarecytowała swój ulubiony wiersz: „Namaluję Ci...” i podawała rady dla osób, którzy piszą wiersze i malują obrazy. Na zakończenie uczniowie wręczyli podziękowanie, które własnoręcznie wykonałam, na którym przedstawione były róże oraz słowa podziękowania za wspólne spotkanie, a zamiast kwiatów wręczone zostało „Ptasie mleczko” (z tego względu, iż dowiedzieliśmy się, iż artystka bardzo lubi słodycze) oraz gadżety z logo szkoły. Na zakończenie spotkania poprosiłam poetkę o wpis do kroniki szkoły, na co też z chęcią pani przystała. Spotkanie przebiegało w bardzo miłej atmosferze. Spotkaniu towarzyszyła również wystawka na tablicy korkowej poświęcona poetce. Zaś na stole leżały tomiki wierszy: „W pajęczynie słów”, „Jesienne winobranie”, „W labiryncie skojarzeń”, w których znajdowały się prace literackie pani Broniszewskiej oraz zaprezentowaliśmy wystawę prac plastycznych wykonanych przez malarkę. Pragnę nadmienić, iż od poetki w prezencie nasza szkoła otrzymała przepiękny obraz malowany akrylem, za co serdecznie podziękowaliśmy. Na stronie internetowej naszej szkoły umieściłam informację o ty spotkaniu wraz z opisem i galerią zdjęć oraz przesłałam te informacje do lokalnych mediów. Obserwując naszych gości, mogę napisać, że im bardziej udane spotkanie i im gościom podobała się otwartość uczniów, tym chętniej polecają oni naszą bibliotekę swoim kolegom po fachu. Dzięki temu łatwiej jest nawiązać kontakt z innymi twórcami. Spotkania, bezpośrednie kontakty z ludźmi bardziej trafiają do młodzieży niż suche słowa nauczyciela bibliotekarza. Wizyty tych osób w nasze szkole były ważnym wydarzaniem kulturalnym oraz wspaniałą lekcją edukacji regionalnej. Efekty: Uczniowie zostali zachęceni do podejmowania aktywności twórczej w dziedzinie pozycji i malarstwa, zapoznani z twórczością artystów regionalnych, zyskali ogólne informacje na temat warsztatu twórczego poety i malarza oraz działalnością stowarzyszeń artystycznych funkcjonujących w mieście. Uczniowie doskonalili warsztat mówcy i recytatora, prezentując wiersze poetki. Poprzez takie spotkania promujemy bibliotekę i jej działalność w środowisku szkolnym i lokalnym oraz wśród towarzystwa literatów. XXI wieku – bulimia i anoreksja – projekt edukacyjny Anoreksja i bulimia to choroby, których nie da się przeoczyć. A mimo to często niewidzialna dla rodziny i bliskiej chorej osoby. Jest efektem trudności w relacjach z innymi, kłopotów komunikacyjnych w rodzinie. Ujawnienie choroby i akceptacja jej przez najbliższych jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na wyzdrowienie. Nauczyciele, obcujący na co dzień z nastolatkami mogą odegrać olbrzymią rolę w interweniowaniu w początkowym stadium choroby, tak, żeby choroba została wyleczona. Dlatego też ucieszyłam się, gdy w styczniu 2011 roku została mi przydzielona siedmioosobowa grupa uczennic, nad którymi miałam objąć opiekę nad realizacją projektu edukacyjnego, który dotyczył właśnie tych chorób. Temat ten zawierał problem odchudzania, niewłaściwych diet, z którymi młodzież, szczególnie dziewczęta, stykają się w życiu. Dodatkowo do podjęcia tych trudnych kwestii skłoniła mnie śmierć modelki Isabelle Caro, która próbowała zwrócić uwagę na problem anoreksji. Celem ogólnym projektu było zapoznanie z tymi zagrożeniami, chciałam zapoznać moje uczennice z przyczynami tych chorób, żeby potrafiły je opisać, żeby poznały skutki oraz przykłady osób sławnych cierpiących na te choroby. Z uczennicami wchodzącymi w skład projektu spotykałam się systematycznie, co tydzień, w celu zapoznania się na jakim etapie są wykonywania poszczególnych zadań. Na pierwszym spotkaniu zapoznałam uczennice z tematem projektu i oczekiwaniami w związku z tym przedsięwzięciem oraz pomagałam w przydzielaniu zadań w związku z wyszukiwaniem informacji o tych chorobach. Każda z uczennic otrzymała jeden z tematów – pojęcie bulimii, anoreksji, przebieg bulimii, anoreksji, sposoby terapii – kto udziela pomocy oraz przykłady osób znanych cierpiących na te choroby – które trzeba było odszukać w książkach, czasopismach czy w Internecie i zaprezentować w formie graficznej (program WORD). Na kolejnym spotkaniu sprawdzałam jakość wykonanych prac moich podopiecznych, co można jeszcze zmodyfikować, poprawić, czego jeszcze brakuje. Podczas rozmowy z uczennicami okazało się, że jedna z nich ma koleżankę, która cierpi na anoreksję. Poprosiłam więc ją, aby spytała się czy udzieliłaby nam wywiadu potrzebnego do celów edukacyjnych, oczywiście anonimowo. Po pozytywnej odpowiedzi bardzo się ucieszyłam. Kolejnym etapem projektu było przygotowanie przez dwie uczennice ankiety z pytaniami potrzebnymi do przeprowadzenia wywiadu, które dokładnie omówiłyśmy na spotkaniu. Dokonałyśmy niewielkich zmian. Gdy ankieta była już perfekcyjnie opracowana, zadaniem tych uczennic było przeprowadzenie wywiadu z dziewczyną cierpiącą na tę chorobę oraz spisanie tego wywiadu w formie graficznej (program WORD). Następnie dziewczęta udały się do chorej dziewczyny, aby przeprowadzić rozmowę. Kolejnym etapem projektu było wykonanie gazetki na tablicy korkowej pod tytułem „Fakty i mity o anoreksji i bulimii”. W tym celu wytypowane uczennice wyszukiwały w czasopismach, książkach i Internecie informacji na temat mitów dotyczących tych chorób oraz zdjęć ukazujących osoby cierpiące na te choroby. Po zebraniu tych materiałów ustaliłyśmy termin spotkania podczas którego moje podopieczne zaprojektowały gazetkę na tablicy korkowej. Ilustracje ukazujące chore osoby robiły ogromne wrażenie zarówno na uczniach jak i nauczycielach (poprzez fotografie ukazano tragiczne skutki tych chorób). Tablica ta została wystawiona w widocznym miejscu obok atrium naszego gimnazjum, gdzie uczęszcza duża ilość uczniów. Gazetka została bardzo ładnie wykonana. Dziewczynki bardzo starannie przyłożyły się do jej wykonania. Dla nas najważniejsze było to, że bardzo dużo uczniów oglądało z „zapartym tchem”. Była efektem zainteresowań. Następnym etapem projektu było całościowe opracowanie zebranych materiałów w postaci prezentacji multimedialnej , którego podjęła się uczennica posiadająca szeroką wiedzę z zakresu informatyki i program Power Point w którym wykonywała prezentację znała bardzo dobrze. Z tego względu, iż prezentacja była została bardzo dobrze wykonana, postanowiłam ją zaprezentować większej ilości publiczności (piękne tło, wzruszająca muzyka, istotne informacje na temat tych chorób przeplatane fotografiami), na co uczennice wyraziły ochotę i bardzo się ucieszyły. Ustaliłam z panią wicedyrektor termin, podczas którego uczennice zaprezentowały swoją pracę przez uczniami klasy III C, którzy z wielkim zainteresowaniem oglądali pracę wykonaną przez koleżanki z innej klasy. Dodatkową atrakcją dla oglądających uczniów była możliwość „obejrzenia na żywo” wywiadu z osobą chorą na anoreksję (na podstawie wcześniej przeprowadzonej rozmowy), którą rolę odegrała bardzo realistycznie uczennica, będąca członkiem grupy projektowej. Na zakończenie prezentacji i wywiadu pani wicedyrektor pochwaliła moje uczennice za wykonanie bardzo starannej, pełnej konkretnych informacji prezentacji oraz odegrania scenki roli osoby chorej, z czego uczennice były bardzo dumne, że ich praca została tak dobrze odebrana, a na sam koniec klasa podziękowała uczennicom gromkimi brawami, z czego były bardzo wzruszone. Efekty: uczennice realizujące projekt zapoznały się z tematyką zaburzeń odżywiania. Podczas realizacji projektu uczyły się współpracy w grupie, szukania kompromisu. Wymieniały spostrzeżenia dotyczące anoreksji i bulimii, nauczyły się na czym polega racjonalne odżywianie. 2. Zorganizowanie Turnieju Klas Trzecich 21 marca 2012 roku, czyli w pierwszym dniu wiosny, zorganizowałam wraz z opiekunem Szkolnego Samorządu Uczniowskiego Turniej Klas Trzecich, którego celem było promowanie klasy w środowisku szkolnym, rozwijanie kreatywności i przedsiębiorczości uczniów, rozwijanie wrażliwości na piękno, estetykę i harmonię oraz kształtowanie odpowiednich postaw zdrowej rywalizacji. Regulamin i informacje dotyczące turnieju zamieszczone zostały na tablicy informacyjnej oraz przekazane przewodniczącemu każdej z trzecich klas, wcześniej przed imprezą, aby klasy mogły się do niego przygotować, zapoznać i zgłosić swoją drużynę. Wszystkie klasy gimnazjalne z tym dniu przyszły do szkoły na godzinę 8:00. Na pierwszych dwóch godzinach uczniowie wykonywali marzanny, które później zostały ocenione. Następnie uczniowie klas I udali się z wychowawcami do kina na projekcję filmu „Marzyciel”, klasy trzecie uczestniczyły w turnieju – który poprowadzili: niezastąpiony Kacper z klasy III D i Paulina z III B – natomiast klasy II dopingowały klasom trzecim. Pomysł z organizacją takiego turnieju okazał się trafiony, gdyż zainteresowania i chęć wzięcia udziału w nim okazały się bardzo duże. Pierwszą konkurencją była prezentacja klasy. Największą furorę zrobiły dziewczyny z klasy III B, które przebrały się za boginie. Drugą konkurencją było ciągnięcie papieru toaletowego na czas, przy której było pełno śmiechu. Kolejną konkurencją było obieranie jabłka na czas, zaś następną maskotka klasy, którą uczniowie wcześniej zaprojektowali i ich zadaniem było zaprezentowanie jej. Zaprezentowanie wiersza na temat swojej klasy to kolejne zadanie i tutaj zabłysła klasa III D i III E, które ułożyły przesympatyczne i z humorem poematy o swojej klasie i nauczycielach. Było też skakanie przez skakankę, piosenka karaoke, gdzie losowanie piosenki było bez przygotowania, rzut piłką do kosza. Parodiowanie znanej osoby – ogromnie nas cieszyło, że uczniowie mieli odwagę prezentować swoje umiejętności komiczne. Największą furorę zrobiła konkurencja „taniec dyskotekowy”, w której mogła być reprezentowana przez dowolną liczbę uczestników. W tej konkurencji zaskoczyła klasa III D. Prowadzący imprezę zaprezentował uczennicę z tej klasy i powiedział, że biedna dziewczyna zatańczy sama. Wszyscy byli zdumieni, gdy po pewnym czasie dołączyły inne dziewczyny, a następnie chłopcy z jej klasy, którzy przedstawili super show. Po zmaganiach sportowych przyszedł czas na turniej wiedzy. Uczniowie musieli się wykazać wiedzą z zakresu przyrody. Poziom był bardzo wysoki i wyrównany. Można było zaobserwować integrację miedzy klasami, które mimo rywalizacji pokazały także, jak dobrze umieją ze sobą współpracować. Wszystkie klasy włożyły dużo wysiłku w przygotowanie się do kolejnych konkurencji. Było wesoło, ekscytująco i pomysłowo. Ten dzień, jak co roku, obchodzony był w naszej klasie na wesoło i sportowo. Zwycięską turnieju został klasa III D, która otrzymała słodycze od pani dyrektor, zaś pozostałe klasy otrzymały pamiątkowe dyplomy. Ponadto impreza była dokumentowana fotograficznie. Zdjęcia – osobiście wykonane przeze mnie i dwóch wytypowanych uczniów, wraz z krótkim opisem umieszczone zostały na stronie internetowej naszej szkoły oraz w kronice szkolnej. Efekty: Uczniowie poprzez miły sposób spędzenia czasu poznali swoje możliwości i umiejętności, nauczyli się współpracy w grupie, integrowali się, odkrywali swoje talenty. Nasza placówka realizowała swoje założenie „szkoła bawi”. 3. Prowadzenie kroniki szkoły Od września 2011 roku prowadziłam kronikę szkoły, którą starałam się tworzyć systematycznie i bardzo szczegółowe, nie pomijając żadnego wydarzenia w życiu gimnazjum. Materiały do kroniki, takie jak zdjęcia i artykuły zbierałam sama, czasami pomagali mi w tym uczniowie. Ich pomoc i zaangażowanie w życie i historię szkoły poprzez kronikę, było swego rodzaju cennym doświadczeniem wychowawczym. Zadowolona jestem z tego, co stworzyłam przez ten okres w kronice, bowiem miło się słyszy, że kronika nigdy chyba jeszcze nie była ona tak systematyczna i uporządkowana. Regularnie „uwieczniałam” wszystkie wydarzenia z działalności szkoły: wycieczki, uroczystości, osiągnięcia uczniów: naukowe, sportowe i artystyczne, które bardzo dokładnie opisywałam. Efekty: udokumentowanie ważnych wydarzeń z życia szkoły, kształtowanie pozytywnego wizerunku szkoły, podtrzymywanie tradycji szkolnej. Uważam, że estetyczna i dokładna kronika jest pozytywną wizytówką naszej placówki. 5. Pełnienie funkcji opiekuna Szkolnego Samorządu Uczniowskiego W latach 2005 – 2011 pełniłam funkcję opiekuna Szkolnego Samorządu Uczniowskiego. W ramach tejże funkcji zorganizowałam wiele przedsięwzięć: Organizowanie akcji charytatywnych W swojej pracy nieustannie uwrażliwiałam uczniów na potrzeby innych, gdyż umiejętność dzielenia się z innymi to jeden z pożądanych elementów, istotnych w procesie wychowawczym. Potrzeby innych nigdy nie były dla mnie obojętne i dlatego zawsze starałam się włączać do akcji organizowanych przez różne stowarzyszenia. W tym celu przeprowadziłam wiele akcji charytatywnych: „Pomóż i Ty”. Akcja ta ogłoszona została przez „Fundację na rzecz osób niewidomych i niepełnosprawnych”. Uczniowie pod moją opieką w październiku 2009 roku zebrali 210 złotych, które zostały przeznaczone na protezy dla Arka, który przyszedł na świat z niewykształconymi kończynami górnymi i dolnymi. „Przywróćmy życiu blask” – celem tej akcji było zebranie pieniędzy na cele rehabilitacyjne dla Dominiki i dzieci z włocławskich domów dziecka. Uczniowie po raz kolejny wykazali solidarność z tymi, którzy potrzebują pomocy i troski ze strony innych. Zebrali 230, 15 złotych. „Dzieci dzieciom” – celem tej akcji była pomoc ubogim dzieciom i uwrażliwienie młodych ludzi na biedę i niedostatek. Uczniowie naszej szkoły pod moją opieką zebrali ubrania, buty itp., które przekazałam do stowarzyszenia Civitas Christiana, zajmującego się pomocą dla najpotrzebniejszych z naszego miasta. „Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy” co roku organizowałam w naszej szkole grupę wolontariuszy, którzy w styczniu każdego roku kwestowali na ulicach Włocławka, zbierając pieniądze na sprzęt wysokospecjalistyczny dla dzieci z chorobami onkologicznymi czy z chorobami urologicznymi i nefrologicznymi. Liczba uczestników z naszej szkoły czyniła naszą placówkę liderem wśród innych szkól pod względem liczebności wolontariuszy. Na terenie naszej szkoły zorganizowałam wspólnie z innymi nauczycielami koncert na rzecz WOŚP, podczas którego wybrani uczniowie zaprezentowali swoje talenty wokalne i taneczne. Dodatkową atrakcją tych występów była degustacja ciast przygotowanych przez naszych uczniów, które można było kupić za symboliczną złotówkę. W 2009 roku zebrano 215,50 złotych, zaś w 2011 roku 550 złotych, które przekazano do sztabu włocławskiego WOŚP. „Pamiętamy o Tobie. Św. Mikołaj i ja” – uczniowie pod moją opieką sprzedawali zakładki oraz bransoletki z napisem „Pamiętamy o Tobie…”. Za zebrane pieniądze (130 złotych) zostały zakupione wymarzone prezenty gwiazdkowe dla podopiecznych placówek opiekuńczo – wychowawczych z terenu Włocławku. dla powodzian – uzbierano 195 złotych oraz wiele produktów żywnościowych, które przekazane zostały do Urzędu Marszałkowskiego dla osób potrzebujących, którzy utracili swoje domy, cały dorobek swego życia poprzez powódź, która nawiedziła Polskę w czerwcu 2010 roku. „Pieluszka dla maluszka” – uzbierano 230 złotych, za które zostały zakupione środki pielęgnacyjne dla dzieci przebywającym w Domu Dziecka nr 2 we Włocławku dla Amelii Bonowicz, dziewczynki chorej na mukowiscydozę – nieuleczalną chorobę układu oddechowego – akcja ta polegała na zbieraniu nakrętek plastikowych za które otrzymała kamizelkę drenażową, która pozwoliła na utrzymanie płuc dziewczynki w jak najlepszym stanie przez dłuższy czas. Jako nauczycielowi Gimnazjum nr 4 im. ONZ, nieobojętny był los mojej uczennicy Alicji, cierpiącej na nowotwór. Z uwagi na to, że Alicję i jej siostrę wychowywała samotnie mama, w grudniu 2009 roku zrodził się pomysł zorganizowania akcji na rzecz kosztownego leczenia. Celem powyższego przedsięwzięcia była nie tylko pomoc Alicji, ale również uwrażliwienie naszych uczniów na potrzeby innych ludzi oraz stworzenie podopiecznym okazji do realizacji szlachetnego czynu. Kolejne etapy mojego działania poprzedziła prośba skierowana do pani dyrektor naszej szkoły oraz Szkoły Podstawowej nr 23 o wydanie pozwolenia na przeprowadzenie akcji na terenie dwóch szkół. Po uzyskaniu aprobaty wspólnie z koleżanką zaczęłyśmy działać. Naszym pierwszym działaniem było zredagowanie pisma z prośbą o wsparcie materialne lub rzeczowe do urzędów, firm prywatnych, placówek oświatowych oraz do rodziców naszych uczniów. Nasz plan zaczął się stopniowo poszerzać i poza pismami o wsparcie zrodził się pomysł zorganizowania loterii fantowej, w którą zaangażowałyśmy kilku nauczycieli, którzy nie odmówili pomocy. Udało się pozyskać około 200 fantów (maskotki, długopisy, kubeczki, malowanki, notesy, smycze, breloczki itp.) Kolejnym punktem planu było zorganizowanie aukcji prac plastycznych (karty świąteczne, witraże, dekoracje świąteczne), które uczniowie samodzielnie wykonali na zajęciach z plastyki. Efekty przeszły nasze oczekiwania. Z loterii i od osób dobrego serca udało się zebrać około 18 tysięcy złotych, które przekazaliśmy na konto mamy chorej uczennicy, która ogromnie się wzruszyła, kiedy usłyszała jaką kwotę udało się uzyskać. Podobna akcja poświęcona również Alicji odbyła się 15 czerwca 2011 roku, podczas której oprócz loterii fantowej, gdzie większość fantów przekazana została przez rodziców ucznia klasy III F, odbyła się licytacja koszulki z logo akcji (zaprojektowanej przez syna sponsora), którą wygrała uczennica klasy I D za kwotę 60 zł oraz licytacja płyty CD z nagraniami uczniów z naszej szkoły (uzdolnionej wokalnie), którą udało się wylicytować klasie I A za kwotę 800 złotych. Trudno opisać mi to napięcie, jakie towarzyszyło mi podczas tej licytacji. Dodatkową atrakcją była degustacja ciast oraz babeczek, które można było kupić za 2 złote. Pragnę nadmienić, iż wszystkie fanty posiadały logo: „Wszystkie serca biją dla Alicji – zaś uczniowie, którzy pomagali podczas tej akcji posiadali identyfikatory z logo akcji. W trakcie trwania akcji udzielałam wraz z uczniami wywiad do telewizji „TV 24”. Sprawozdanie z akcji wraz z galerią zdjęć zostało opublikowane na stronie internetowej naszej szkoły. Z tejże akcji zebrano około 6 tysięcy złotych oraz środki i materiały pielęgnacyjne, które przekazaliśmy osobiście Alicji w jej domu. Pomimo, iż mam ogromną satysfakcję, że udało się wspólnie z innymi nauczycielami zorganizować ze wspaniałym skutkiem szkolną imprezę charytatywną na rzecz chorej uczennicy Alicji. Niestety muszę z wielkim żalem napisać, iż uczennica nie żyje. Zmarła 3 lipca 2011 roku, zaledwie 3 tygodnie po naszej akcji….. Efekty: zaangażowanie uczniów i ich rodziców w niesieniu pomocy potrzebującym, odczuwanie potrzeby niesienia pomocy innym, integracja ze środowiskiem lokalnym, kształtowanie postawy otwartości i wrażliwości, wychowanie do służby innym, satysfakcja i radość z niesienia pomocy. Moi wychowankowie stali się wrażliwsi na potrzeby innych ludzi, rozumieli potrzeby i sytuację innych ludzi, prezentowali postawy społeczne pożądane. Czuli radość, pracując na rzecz innych. Potrafili w odpowiedzialny sposób wywiązać się z powierzonych zadań. Cieszyło mnie to ogromnie, że udało mi się zorganizować ze wspaniałym skutkiem szkolną imprezę charytatywną na rzecz uczennicy naszej szkoły, cierpiącej na nowotwór. Pozyskiwanie sponsorów w celu realizacji podejmowanych działań sprawiało mi ogromną radość. Ponadto uczniowie dali kolejny przykład na to, że nie są obojętni na krzywdę i cierpienie innych, że są otwarci na wszelkie działania mające pomóc ludziom znajdującym się w potrzebie. Prowadzenie kroniki Szkolnego Samorządu Uczniowskiego Jako opiekun Szkolnego Samorządu Uczniowskiego prowadziłam kronikę w celu zapoznania uczniów z naszymi osiągnięciami i przedsięwzięciami. Starałam się o atrakcyjną formę prezentacji działalności, stąd też pojawiło się wiele zdjęć, ubarwiających napisany przeze mnie tekst. Wykorzystywałam różne formy zapisu: od własnoręcznie wykonywanych podpisów pod fotografiami, poprzez zastosowanie technologii komputerowej. Samodzielnie oraz przy pomocy uczniów tworzyłam barwne, plastyczne motywy umieszczane między właściwymi komentarzami dotyczącymi działalności i Chciałam, aby całość była ciekawa i kolorowa. Efekty: udokumentowanie ważnych wydarzeń z życia Szkolnego Samorządu Uczniowskiego, kształtowanie pozytywnego wizerunku szkoły, podtrzymywanie tradycji szkolnej. Organizowanie konkursów Najważniejszym celem edukacji jest zapewnienie każdemu dziecku warunków optymalnego rozwoju, zaś efekty dydaktyczno – wychowawcze można tym łatwiej uzyskać im trafniej będzie rozpoznawana i wykorzystywana aktywność wychowanków, starając się o rozwój umiejętności i zdolności organizowałam wiele konkursów: Lp. Nazwa i rodzaj konkursu Cele konkursu Krótki opis 1. Wiersz o miłości Możliwość zaprezentowania talentów literackich naszych uczniów Co roku publikowano tomik z tymi wierszami, wiersze laureatów umieszczone zostały w gablocie szklanej 2. Scenka o miłości Rozwijanie uzdolnień autorskich, przedstawienie twórczego sposobu interpretowania miłości Osoby biorące udział w tym konkursie, mogły na chwilę poczuć się aktorami, wczuwając się w rolę zakochanych, np. Romeo i Julia 3. Karta wielkanocna Rozwijanie uzdolnień i zainteresowań plastycznych, możliwość zaprezentowania talentów artystycznych uczniów Prezentacja prac została umieszczona na forum szkoły 4. Pisanka wielkanocna Kultywowanie tradycji wiary chrześcijańskiej, kultywowanie zwyczajów i obrzędów kujawskich, wyrabianie poczucia estetyki Prezentacja prac została umieszczona na forum szkoły 5. Biżuteria dla mamy Przypomnienie uczniom o tak ważnym święcie jakim jest Dzień Matki Prezentacja prac została umieszczona na forum szkoły 6. Quiz „Cud Bożego Narodzenia” Zachęcanie młodzieży do poznawania tradycji i zwyczajów świątecznych, charakterystycznych dla kultury chrześcijańskiej Konkurs cieszył się dużą popularnością 7. Strój mikołaja i śnieżynki Integracja szkoły, podtrzymywanie tradycji bożonarodzeniowych, stymulacja wyobraźni ucznia Niezwykle sympatycznym konkurs. W dzień prezentacji w szkole było bardzo miło widząc chodzących po korytarzu mikołaja czy śnieżynki. Dużo uczniów wzięło udział w tym konkursie. 8. Wystrój świąteczny klas Rozwijanie uzdolnień i zainteresowań plastycznych i dekoratorskich, wyrabianie poczucia estetyki Większość klas uczestniczyła w tym konkursie 9. Na gazetkę andrzejkową Rozwijanie uzdolnień plastycznych i dekoratorskich, Uczniowie wykazali się dużą pomysłowością 10. Hej kolęda, kolęda Podtrzymywanie tradycji bożonarodzeniowych, nauka tekstów kolęd, sprawdzenie wiedzy uczniów Konkurs cieszył się dużym zainteresowaniem 11. Portret mamy Przypomnienie uczniom o tak ważnym święcie jakim jest Dzień Matki, rozwijanie talentów plastycznych Wystawa prac podczas uroczystości z okazji Dnia Matki 12. Życzenia na Dzień Mamy Przypomnienie uczniom o tak ważnym święcie jakim jest Dzień Matki, rozwijanie talentów literackich Teksty z życzeniami wystawione zostały w gablocie szklanej Pragnę nadmienić, iż niektóre konkursy odbywały się cyklicznie, co roku, np. wiersz o miłości, walentynki, wystrój świąteczny klas. Moim zadaniem jako organizatora było opracowanie regulaminów konkursów, rozpropagowanie ich, opracowanie sposobu oceniania, przyznawania nagród i opracowanie szaty graficznej dyplomów. Celem organizowanych konkursów jest zwiększenie aktywności uczniów w życiu szkoły. Organizując konkursy zawsze dbałam o czytelną informację dotyczącą przebiegu konkursu. Efekty: organizowanie i czuwanie nad przebiegiem konkursów nauczyło mnie systematyczności, odpowiedzialności i cierpliwości, uczenie pokonywania trudności i „zaistnienia” uczniom nieśmiałym, zdobywanie wiedzy i umiejętności, ciągłe zainteresowanie uczniów zachciało mnie do kontynuowania tradycji organizowania konkursów, daje poczucie satysfakcji z odniesionych sukcesów i motywuje do dalszej do dalszej pracy, aktywizowanie uczniów, rozwijanie zdolności uczniów osiągane przez uczniów sukcesy budowały wiarę we własne możliwości oraz podniosły samoocenę ucznia, rozwijanie ambicji i uczyły zdrowej rywalizacji, ożywienie życia szkoły. Dzięki uczestnictwu w konkursach, uczniowie mogli zaprezentować swoje wiadomości oraz nauczyć się zdrowej rywalizacji. Słabsi uczniowie mieli okazję podnieść samoocenę, a także zmienić swój obraz w oczach kolegów. Organizowanie dyskotek szkolnych Ruch przy muzyce jest ulubioną formą działań dla większości uczniów, ponieważ pozwala na odreagowanie napięcia, wyzwala spontaniczną radość i poprawia samopoczucie. Jedną z propozycji poszerzających zakres działań szkoły i sprzyjającą integracji uczniów są dyskoteki, dlatego też w ciągu stażu bardzo często organizowałam zabawy taneczne z różnych okazji, np. z okazji Dnia Chłopaka, Andrzejek, Dnia Kobiet, Dnia Dziecka. Efekty: dzięki mojej pracy, na imprezę uczniowie przychodzili bardzo licznie, dobrze się bawili i wracali do domów uśmiechnięci i zadowoleni, a ja miałam satysfakcję, że uczniowie przeżyli radosne chwile, tak ważne w procesie dydaktyczno – wychowawczym, zaś gimnazjum realizowało założenie „szkoła bawi” zaś młodzież integruje się ze sobą. 6. Organizowanie kiermaszy używanych podręczników Od wielu lat w naszej szkole organizowałam kiermasz używanych podręczników. Młodzież z klas I, II i III mogła przynieść i sprzedać nieprzydatne im już podręczniki. Zasady udziału w wyprzedaży były proste i znane uczniom. Zazwyczaj uczniowie sami ustalali cenę, niektórzy prosili o pomoc lub informację, że książka może być sprzedana za cenę niższą niż przez nich podana. Na korytarzu umieszczono plakaty informujące o kiermaszu. Najczęściej odbywało się to w ostatnim tygodniu roku szkolnego. Swoje książki wystawiło bardzo uczniów. Największym powodzeniem cieszyły się książki dla klas II i III. Najbardziej emocjonujący był etap tuż po zakończeniu kiermaszu, kiedy uczniowie liczyli swoje zarobione pieniądze. Egzemplarze, których nikt nie kupił, uczniowie zanosili do antykwariatu, za które wypłacane im były pieniądze. Efekty: Kiermasze cieszyły się dużym zainteresowaniem uczniów. Uważam, że są bardzo potrzebne. Uczniowie będący w trudnej sytuacji materialnej mieli okazję kupić po tańszych cenach podręczniki do następnej klasy, uczyli się szanować swoje rzeczy, poprzez naukę komunikacji zwiększona została więź między uczniami § 8 ust. 2 pkt 4 e Wykonywanie zadań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami Praca nauczyciela wymaga od niego umiejętności współpracy z ludźmi i różnego typu instytucjami odpowiedzialnymi za opiekę, edukację i wychowanie, bo wtedy przynosi ona zamierzone efekty i zamierzenia. W czasie wieloletniej pracy podejmowałam działania w trakcie których niezbędne było współdziałanie z różnymi instytucjami. W pracy nauczyciela istotną rolę odgrywa współpraca z innymi osobami i instytucjami szkoły w środowisku lokalnym. Młody człowiek uczący się w gimnazjum musi być wyposażony w odpowiednie wiadomości, umiejętności i postawy. Edukacja ucznia to efekt pracy nie tylko jednej osoby, ale wielu, ściśle ze sobą współpracujących. Od początku mojej pracy aktywnie i systematycznie współpracowałam z innymi osobami i instytucjami, dla których najważniejsze jest dobro ucznia. Ponadto chętnie służyłam pomocą w realizacji inicjatyw podejmowanych przez moje koleżanki. Uczestniczyłam jako opiekun w wycieczkach do Biskupina, Gniezna, Brzozy Toruńskiej, Nowego Ciechocinka. Podejmując w bibliotece gości z innych szkół (uczniów, nauczycieli) pomagałam w realizacji konkursów międzygimnazjalnych. Uczestniczyłam jako członek komisji w wielu konkursach organizowanych przez innych nauczycieli. Pomagałam przy przeprowadzaniu różnorakich konkursów czy imprez szkolnych poprzez wykonywanie dekoracji. W ramach wolontariatu biblioteka gościła zespół samopomocy uczniowskiej. Uczniowie wspólnie przygotowywali się do zajęć i pomagali słabszym uczniom w nauce. Spotkania te służyły nie tylko poprawie wyników w nauce, lecz także spełniały funkcje wychowawcze, wyzwalały gotowość pomocy innym. Niewątpliwie ważne miejsce w mojej działalności zajmuje współpraca z kołami zainteresowań. W bibliotece odbywały się niektóre spotkania tych kół, na których uczniowie przygotowywali się do występów, konkursów, korzystali z księgozbioru biblioteki. W ramach współpracy z różnymi instytucjami, organizacjami podejmowałam szereg działań, mających na celu podniesienie jakości pracy szkoły i jej wizerunku w środowisku. Mając na uwadze uatrakcyjnienie procesu dydaktyczno – wychowawczego postanowiłam zapoznać uczniów z działalnością Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Zdzisława Arentowicza. Celem wycieczki było zapoznanie moich podopiecznych z księgozbiorem tej placówki, działalnością czytelni oraz zasad korzystania biblioteki. Uczniowie uczestniczyli w zajęciach na temat świąt Bożego Narodzenia i tradycji świątecznych w krajach europejskich oraz mogli wziąć udział w świąteczno – kolędowym karaoke. Współpracowałam również z Biblioteką Pedagogiczną. Celem wycieczki był udział w zajęciach „Opis bibliograficzny. Biografia załącznikowa”. Uczniowie wzbogacili swoją wiedzę na temat opisu bibliograficznego i zauważyli potrzebę korzystania z zasobów tej instytucji. Uczniowie byli zadowoleni z tych zajęć, więc postanowiłam je kontynuować w przyszłym roku. W 2009 i 2011 roku byłam koordynatorem akcji „Sprzątanie świata”. Zadaniem uczniów naszej szkoły było uprzątnięcie nieczystości wokół terenów szkoły i okolicy. Celem kampanii było uświadomienie młodzieży konieczności ochrony środowiska. Uczniowie uczestniczący w tej akcji dołączyli się do ludzi, którzy swoje marzenia o czystym powietrzu, wodzie i nieskażonej ziemi wprowadzają w życie. Nieodłącznie towarzyszyła nam firma „Saniko – Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej”, która zabierała i wywoziła odpady. Podjęłam współpracę z Hurtownią i Księgarnią „Tania Książka” w Tuliszkowie w celu przeprowadzenia kiermaszu nowych, tanich książek. Dzięki czemu uczniowie pomagający w organizowaniu i przeprowadzaniu kiermaszu uczyli się przedsiębiorczości, pracy w zespole, poznawali nowości wydawnicze. Biblioteka w ramach upustu pozyskiwała nowe książki uzupełniając księgozbiór, szkoła nagrody dla uczniów biorących udział w konkursach oraz wyróżnionych na zakończenie roku szkolnego. Młodzież mogła po bardzo niskich cenach nabyć cenne książki z różnych dziedzin, potrzebnych im w edukacji szkolnej: słowniki, repetytoria, poradniki, a także literaturę piękną, młodzieżową i wiele innych. Nauczyciele Sprawozdanie nauczyciela kontraktowego według 8 wymagań. 1 IX 2016 r. – 31 V 2019 r. Po zapoznaniu się z przepisami prawa oświatowego, dotyczącymi awansu zawodowego, postanowiłam ubiegać się o stopień nauczyciela mianowanego. Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika SpecjalnaOpublikowano: 2 czerwca 2016 roku. Z dniem xxx. rozpoczęłam dziewięciomiesięczny staż na stopień nauczyciela kontraktowego w xxx W czasie trwania stażu realizowałam zadania ujęte w Planie Rozwoju Zawodowego, umożliwiające mi uzyskanie stopnia awansu zawodowego nauczyciela kontraktowego. 6 pkt 1 Znajomość organizacji, zadań funkcjonowania szkoły, w której nauczyciel odbywał staż. Moim pierwszym krokiem, jaki podjęłam w celu realizacji tego zadania było zapoznanie się z dokumentacją obowiązującą w xxx, we wrześniu 20??r. przeanalizowałam statut szkoły, Program Wychowawczy i Wewnątrzszkolny System Oceniania. Zapoznałam się z planami pracy dydaktyczno – wychowawczej i opiekuńczej na rok szkolny 20??/20?? oraz poznałam regulaminy obowiązujące w szkole. Dzięki poznaniu tej dokumentacji lepiej zrozumiałam przepisy normujące funkcjonowanie szkoły. Poprzez udział w zebraniach Rady Pedagogicznej uczestniczyłam w pracach organów szkoły, związanych z realizacją jej podstawowych funkcji i wynikających z niej zadań. Poznałam przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy w szkole. Dzięki temu uświadomiłam sobie istnienie potencjalnych źródeł zagrożeń bezpieczeństwa w placówce. Przepisów BHP przestrzegałam podczas codziennej pracy. Na początku roku szkolnego zapoznałam się ze sposobami prowadzenia dokumentacji szkolnej. Założyłam dokumentację obowiązującą w klasie integracyjnej (dziennik zajęć, konspekty zajęć socjoterapeutycznych, Indywidualne Programy Edukacyjno-Terapeutyczne moich uczniów). We wrześniu 20??r. przeanalizowałam podstawowe akty prawne dotyczące awansu zawodowego na stopień nauczyciela kontraktowego, w szczególności zapoznałam się z treścią następujących dokumentów: – Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. Nr 260, poz. 2593); – Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia roku w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. z 2004r., Nr 260, poz. 2593); – Ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku Karta nauczyciela (Dz. U. z 2003r. Nr 118, poz. 1112 z późniejszymi zmianami); Rozdział 3a, Awans zawodowy nauczycieli. Dodatkowo korzystałam z informacji zamieszczanych na stronach internetowych MENiS, jak również ze wskazówek zamieszczonych przez portale edukacyjne, takie jak: Dzięki temu poznałam procedurę awansu zawodowego nauczycieli, jak również zapoznałam się ze sposobem dokumentowania działań i porządkowania dokumentacji. Kolejnym krokiem podjętym w celu lepszego zorganizowania pracy w okresie odbywanego stażu było nawiązanie współpracy z opiekunem stażu. Opiekunem stażu został mgr xxxx, z którym zawarłam kontrakt. Wspólnie z opiekunem stażu określiłam jasne, rzetelne i możliwe do realizacji zadania stawiane dla nauczycieli stażystów ubiegających się o stopień awansu zawodowego na nauczyciela kontraktowego. Zgodnie z procedurą awansu, z pomocą opiekuna stażu opracowałam Plan Rozwoju Zawodowego. W trakcie trwania stażu starałam się systematycznie i konsekwentnie realizować zaplanowane zadania. Sprzyjało to doskonaleniu moich umiejętności pedagogicznych oraz podniesieniu efektywności mojej pracy. 6 ust. 2 pkt. 2 Umiejętność prowadzenia zajęć w sposób zapewniający właściwą realizację statutowych zadań szkoły, w której nauczyciel odbywa staż. Realizując to zadanie przez cały okres stażu pracowałam nad doskonaleniem swojego warsztatu pracy, aby w jak najlepszy sposób wypełniać swoje obowiązki zawodowe. W trakcie roku szkolnego 20??/20?? uczestniczyłam w wewnątrzszkolnych formach doskonalenia zawodowego nauczycieli. Jako członek Rady Pedagogicznej brałam udział w szkoleniowych Radach Pedagogicznych: „Ocenianie kształtujące w świetle wymagań nowej podstawy programowej”; „Zespoły problemowo-zadaniowe w szkole”. Z własnej inicjatywy uczestniczyłam również w szkoleniach zewnętrznych: „Gry i zabawy nie tylko na lekcje wychowawcze”; „Szachy w edukacji jako gra wspierająca rozwój uczniów”; „Klasa mieszana zawsze zaczytana”; „Kompetencje interpersonalne nauczycieli jako podstawa budowania relacji z rodzicami”. Podczas odbywania stażu studiowałam literaturę pedagogiczną, psychologiczną i społeczną. Na początku swojej pracy pogłębiałam swoją wiedzę szczególnie pod kątem pedagogiki specjalnej oraz socjoterapii. Nieustannie starałam się zweryfikować moją wiedzę na temat uczniów z trudnościami w nauce korzystając z fachowej literatury. Szczególnie cenne były dla mnie następujące pozycje literatury przedmiotu: – „Pedagogika upośledzonych umysłowo”, J. Wyczesany; – „Świetlicowe zajęcia tom I i II. Zajęcia edukacyjne, inscenizacje, wiersze, zabawy, zagadki”, praca zbiorowa pod red. B. Bleja- Sosna; – „Zajęcia pozalekcyjne z dziećmi upośledzonymi umysłowo w stopniu lekkim”, Bruno – Nowakowa, I. Polkowska; Wymienione pozycje pomogły planowanie pracy oraz prezentowały ciekawe pomysły na zajęcia, które wykorzystywałam podczas zastępstw. Ułatwiało mi to realizację zadań zawartych w opracowanym przeze mnie rocznym planie pracy oraz stanowiło inspirację dla własnych pomysłów. Niezwykle cenna była dla mnie lektura książki Mazlish Elaine, Faber Adele „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły”. W codziennej pracy korzystałam również z wielu propozycji zabaw dla dzieci, zebranych w pozycjach, takich autorów jak: – R. Portmann, „Gry i zabawy przeciwko agresji”; – B. Fuchs, „Gry i zabawy na dobry klimat”; – J. Griesbeck, „Zabawy dla grup”; – C. Vopel, „Zabawy, które łączą”. Owe Książki dostarczały mi pomysłów, dzięki którym każdą wolną chwilę można było zmienić w wesołą zabawę, a zarazem sposobność do nauki. Różne zabawy z uczniami znakomicie wypełniały wolne chwile, zapobiegały nudzie, urozmaicały czas i pozwalały rozładować napięcie. Zgłębianie teorii było istotnym elementem samodoskonalenia mojego warsztatu pracy, jednak najcenniejsze były dla mnie praktyczne umiejętności zdobywane na drodze codziennych doświadczeń. Pracując z dziećmi niepełnosprawnymi intelektualnie starałam się podejmować wiele działań zmierzających do usprawniania społecznego, emocjonalnego, intelektualnego i motorycznego wychowanków. Organizowałam różnorodne formy zajęć: zajęcia tematyczne, plastyczno-techniczne, umuzykalniające, z wykorzystaniem środków audiowizualnych, o charakterze socjoterapeutycznym, o charakterze gier, zabaw ruchowych i konkursów. Organizowałam gry, zabawy i konkursy dla grupy socjoterapeutycznej oraz dla innych chętnych uczniów. Dzieci były zaangażowane podczas takich zajęć i bardzo je lubiły. Pomagałam w przeprowadzeniu następujących konkursów oraz imprez: – dyskoteki andrzejkowej; – konkursu na najpiękniejszą kartkę bożonarodzeniową i wielkanocną; – dyskoteki z okazji walentynek. Opiekowałam się uczniami podczas wyjść na: – cykl zajęć z okazji Dolnośląskiego Festiwalu Nauki; -prelekcję w Zakładzie Klimatologii i Ochrony Atmosfery Uniwersytetu Wrocławskiego; – zajęcia w Domu Unii Europejskiej we Wrocławiu; – stadion we Wrocławiu podczas realizacji projektu „Pociąg do Euro”. Wychodząc naprzeciw potrzebom moich wychowanków systematycznie pracowałam z dziećmi słabszymi w nauce oraz pomagałam dzieciom w odrabianiu zadań domowych. Starałam się zachęcać ich do systematyczności w nauce i do samodzielnego uczenia się. Bardzo często wykorzystywałam podczas zajęć tematycznych opracowywanie przeze mnie mapy myśli, które stanowiły ciekawą pomoc dydaktyczną. Służyły one nie tylko doskonaleniu technik szkolnych, ale również bardzo urozmaicały zajęcia. Dużo radości dawały uczniom gry i zabawy umysłowe, takie jak zagadki, rebusy, krzyżówki, wykreślanki, rozsypanki sylabowe, itp. Przez cały czas trwania stażu rozwijałam swoje umiejętności wykorzystania technologii komputerowej, która w dzisiejszych czasach jest niezbędna nauczycielowi w pracy. Dzięki Internetowi miałam stały dostęp do ciekawych materiałów, publikacji pedagogicznych, śledziłam na bieżąco zmiany w przepisach prawa oświatowego. Wykorzystywałam programy komputerowe do przygotowywania konspektów zajęć, kart pracy, pomocy dydaktycznych, opracowania całej mojej dokumentacji. 6 Znajomość środowiska uczniów, ich problemów oraz umiejętność współpracy ze środowiskiem uczniów. Zdaję sobie sprawę, jak ważna jest indywidualizacja w pracy z uczniami z orzeczeniami o potrzebie kształcenia specjalnego. Niezbędne jest zgromadzenie wiedzy o dziecku, o jego predyspozycjach, możliwościach jak i trudnościach. W tym celu podczas zebrań z rodzicami odbywałam rozmowy z rodzicami i wychowawcami na temat środowiska uczniów. Ważne były dla mnie wnioski wynikające z obserwacji działań i zachowań podczas różnych form aktywności dziecka. Realizowałam zalecenia zawarte w orzeczeniach o potrzebie kształcenia specjalnego oraz w opiniach z poradni psychologiczno-pedagogicznych. Starałam się także poznać środowisko rodzinne moich wychowanków poprzez stałe kontakty oraz rozmowy telefoniczne i indywidualne z rodzicami. Dostarczałam rodzicom wiedzy na temat pracy z dziećmi na lekcjach. Służyłam pomocą i radą w sytuacjach problemowych. W celu podejmowania właściwych działań, sięgałam do literatury przedmiotu, zachęcałam rodziców do konsultacji z innymi osobami wspierającymi rozwój dzieci w szkole i poza nią. Poprzez ciągły kontakt z uczniami i ich rodzicami poznałam i zgromadziłam informacje o środowisku moich wychowanków. Nawiązałam dobre kontakty z uczniami, poznałam ich potrzeby, troski oraz zainteresowania. Organizowałam szereg zajęć integracyjnych, dzięki którym miałam sposobność jeszcze lepiej poznać moich wychowanków. Rozwijałam w nich to, czym się interesują i w czym świetnie się czują. Ponadto zachęcałam uczniów do nowych zajęć, do podejmowania aktywności i wyjścia poza wyuczony repertuar zachowań, co przyniosło efekty. Konsultowałam bieżące trudności z rodzicami, wychowawcą dziecka oraz w razie potrzeby z pedagogami oraz psychologiem szkolnym. Stale współpracowałam z pielęgniarką szkolną. Cennych wskazówek dotyczących pracy z uczniami z orzeczeniami o potrzebie kształcenia specjalnego dostarczali mi także inni nauczyciele, z którymi wymieniałam swoje spostrzeżenia oraz dzieliłam się swoimi wątpliwościami. 6 pkt 4 Umiejętność omawiania prowadzonych i obserwowanych zajęć. Bardzo ważnym elementem doskonalenia mojego warsztatu pracy była obserwacja zajęć prowadzonych przez innych nauczycieli. Brałam udział w lekcjach otwartych organizowanych i prowadzonych przez nauczyciela języka angielskiego. Zajęcia prowadzone przez innych nauczycieli obserwowałam z wykorzystaniem opracowanych przeze mnie arkuszy obserwacji. Szczególną uwagę zwracałam na sposób prowadzenia zajęć, stosowane metody pracy, sposoby komunikowania się z dziećmi a także na indywidualizację pracy z uczniami słabszymi i zdolniejszymi. Poprzez obserwacje i rozmowy z opiekunem stażu wzbogaciłam swoją wiedzę dotyczącą sposobu prowadzenia zajęć. Wdrożyłam również w swój warsztat pracy niektóre metody, które zaobserwowałam.. Opiekun stażu obserwował także moje zajęcia raz w miesiącu, zgodnie z terminarzem. Każde prowadzone przez mnie zajęcia poprzedzałam przygotowaniem scenariusza, z dokładnym określeniem celów ogólnych i szczegółowych oraz przebiegiem zajęć. Wszystkie zajęcia były omówione i przeanalizowane. Wnioski i spostrzeżenia wynikające z analizy zajęć uwzględniałam w planowaniu swojej pracy. Dzięki temu podniosłam jej jakość. Podsumowanie. Niniejsze sprawozdanie obejmuje okres dziewięciu miesięcy mojej pracy pedagogicznej. W sprawozdaniu zostały przedstawione działania, jakie podjęłam, aby spełnić wymogi określone dla nauczycieli ubiegających się o awans zawodowy na stopień nauczyciela kontraktowego oraz w pełni móc realizować własne ambicje zawodowe. Praca nad realizacją Planu Rozwoju Zawodowego miała duży wpływ na mój rozwój zawodowy i osobisty, przyniosła dużo doświadczeń, satysfakcji, a przede wszystkim dała wiele cennych wskazówek, biorąc pod uwagę fakt, że jestem nauczycielem z krótkim stażem pracy. W czasie stażu starałam się zgromadzić jak najwięcej wiedzy i umiejętności praktycznych niezbędnych w pracy młodego pedagoga. Starałam się, aby wszystkie działania, jakie podjęłam, przyczyniły się do rozwoju uczniów i zadowolenia ich rodziców, a także sprostały wymaganiom i potrzebom szkoły. Cieszy mnie fakt, iż udało mi się nawiązać dobry kontakt z uczniami, zrozumieć ich, wywołać uśmiech na ich twarzach. Myślę, że podejmowane przeze mnie działania pozwoliły mi uzyskać pozytywne opinie rodziców i akceptację uczniów. Pozwoliło to uwierzyć mi, że podejmowane działania są słuszne, potrzebne i przynoszą pozytywne efekty. Wszystkie zaplanowane przeze mnie zadania zostały zrealizowane. Wiele zadań, które wykonywałam w okresie stażu, to działania o charakterze ciągłym, które chciałabym kontynuować. Po zakończeniu stażu w dalszym ciągu chcę doskonalić warsztat własnej pracy i podnosić kwalifikacje. Myślę również o większej aktywności w życiu szkoły, w którą mogłabym się zaangażować. Dziewięciomiesięczny staż oraz zdobyte doświadczenie zawodowe pozwoliło mi na dokonanie analizy i określenie mocnych i słabych stron własnej działalności zawodowej. Moją słabą stroną, nad którą będę starała się pracować i poprawić w jej zakresie swoje działania była umiejętność angażowania całej grupy dzieci do skupienia uwagi podczas organizowanych zajęć. Mocną stroną mojej działalności jest zaangażowanie w pracę zawodową, a także konsekwencja w działaniu. Zauważyłam, że najlepsze efekty wychowawcze daje konsekwentne i stanowcze przestrzeganie istniejących reguł i zasad, przy utrzymaniu dyscypliny i porządku. Do każdego wychowanka należy podejść w indywidualny sposób. Starałam się poznać każdego z moich wychowanków, a także zrozumieć ich zachowania i reakcje, wpływać na ich postawy, niwelować niestosowne zachowania i przejawy agresji. Przebieg stażu utrwalił we mnie potrzebę nieustannego doskonalenia swoich umiejętności i pracy nad sobą, aby być dobrym nauczycielem. Myślę, że działania podjęte przeze mnie w okresie stażu przyniosły pozytywne efekty w mojej codziennej pracy. W czasie trwania mojego stażu spotkałam się z życzliwością wielu osób w środowisku szkolnym. Jestem im bardzo wdzięczna. Uważam, że ogromną rolę odgrywa współpraca z innymi osobami, ponieważ jedynie wspólne działania mogą przynieść oczekiwane efekty. Autor: Ilona Rudzińska

Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego nauczyciela kontraktowego ubiegającego się o stopień zawodowy nauczyciela mianowanego Sprawozdanie za okres 09.2017 - 06.2018 Okres trwania stażu: • od 1 września 2017r. do 31 maja 2020r. Wstęp 1. Imię i nazwisko: Anna Staszewska 2.

Pracodawcy dużo chętniej zatrudniają osoby z doświadczeniem staż lub praktyki to świetny wybór dla osób, którzy dopiero rozpoczynają swoją karierę. A profesjonalna opinia o praktykancie lub stażyście może zdecydować o tym, że to właśnie jego zatrudni tym artykule znajdziesz:wyjaśnienie, czym jest opinia o praktykancie lub stażyście i kiedy się ją przygotowujewskazówki, co powinno znaleźć się w opinii o praktykancie / stażyściewzór opinii o od razu napisać CV? Skorzystaj z naszego kreatora, w którym znajdziesz profesjonalne szablony do uzupełnienia i praktyczne podpowiedzi. Stwórz CV w 5 minut CV terazZobacz inne szablony, stwórz CV i pobierz dokument w PDF opinia Gosi — jednej z użytkowniczek naszego kreatora:Dzięki takiemu świetnemu CV i listowi dostałam super pracę bardzo szybko!1. Opinia o praktykancie lub stażyście — co to jest?Opinia o praktykancie i stażyście to dokument, w którym pracodawca ocenia przebieg praktyk lub stażu. Ocena ta może być pozytywna, neutralna lub negatywna. Odróżnia to ją od referencji od pracodawcy (nazywanych również listem polecającym lub rekomendacyjnym), które zawsze są mniej lub bardziej o praktykancie może być również poufna, a praktykant lub stażysta może nie znać jej treści. Jednak takie rozwiązanie stosuje się bardzo opinię o praktykancie lub stażyście wystawia się na życzenie samego zainteresowanego w celu zaliczenia praktyk zawodowych (jest to częsty wymóg uczelni). Jednak pozytywna opinia może się bardzo przydać podczas przyszłych poszukiwań pracy. Zadziała ona wówczas na zasadzie referencji od też pamiętać, że wystawienie opinii o praktykancie nie jest wymogiem narzuconym przez Kodeks pracy. Dlatego przed podjęciem praktyki lub stażu warto ustalić z pracodawcą, że zakończą się one sporządzeniem niezbędnego stanowi opinia po stażu z urzędu pracy. Opiekun stażysty ma bowiem obowiązek jej wystawienia. Wzory tego rodzaju opinii można znaleźć na stronach urzędów pracy, np. Jak wynika z raportu National Association of Colleges and Employers, aż 56% studentów zostaje zatrudnione na stałe w firmach, w których odbywali praktyki lub staż (dane dla Stanów Zjednoczonych).Może Cię również zainteresować: Podanie o praktyki zawodowe i studenckie — wzórChcesz od razu napisać CV? Skorzystaj z naszego kreatora, w którym znajdziesz profesjonalne szablony do uzupełnienia i praktyczne podpowiedzi. Stwórz CV w 5 minut inne szablony, stwórz CV i pobierz dokument w PDF Jakie informacje umieścić w opinii o praktykancie / stażyście?Nie ma jednego, prawidłowego wzoru opinii o praktykancie. Wyglądu tego dokumentu nie regulują bowiem żadne jak każdy formalny dokument, również opinia o stażyście powinna zawierać określone elementy. Jakie?Opinia o praktykancie / stażyście — najważniejsze elementymiejscowość i data wystawieniaimię i nazwisko, nazwa firmy oraz stanowisko osoby, która opinięnagłówek (np. “Opinia o praktykancie”)podstawowe informacje o praktykancie lub stażyście: imię i nazwisko, nazwa firmy, w której pracował i okres współpracyinformacje o przebiegu praktyki/stażu (zakres obowiązków, główne zadania, zdobyte umiejętności)charakterystyka praktykanta/stażysty, ocena jego predyspozycji i opinia podsumowującapieczątka firmowa i podpis osoby wystawiającej opiniędane kontaktowe wystawiającego, dzięki którym będzie można zweryfikować informacje (adres firmowy, telefon oraz e-mail)Rzetelna opinia o praktykancie lub stażyście powinna być unikalna i zindywidualizowana. Taki dokument będzie miał większą wartość np. dla potencjalnych przyszłych pracodawców. W opinii nie należy przesadnie wychwalać praktykanta (chyba że rzeczywiście na to zasługuje). Nierzetelna „laurka” może wzbudzić podejrzenia i zadziałać na niekorzyść jeśli praktykant wyróżnił się jakąś aktywność lub ma na swoim koncie ciekawe osiągnięcia, należy o tym koniecznie wspomnieć!Jak zatem powinien wyglądać ten dokument? W kolejnym rozdziale znajdziesz przykład opinii o praktykancie / Cię także zainteresować: Staż i praktyki studenckie — rodzaje, sposób zaliczenia, gdzie szukać3. Opinia o praktykancie — wzórPoniżej przygotowaliśmy dla Ciebie przykładową opinię o praktykancie, którą możesz się zainspirować. Pamiętaj jednak, że dokument ten zawsze powinien być unikalny i dopasowany do konkretnej osoby!Warszawa, TomczykKierownik działu marketinguFirma XYZOPINIA O PRAKTYKANCIEPani Marta Nowak w okresie była praktykantką w dziale marketingu w Firmie jej głównych obowiązków należało: przygotowywanie i wysyłanie materiałów prasowych do dziennikarzy, pisanie artykułów na bloga firmowego, publikowanie postów w mediach społecznościowych, a także tworzenie statystyk kampanii praktyk Pani Marta Nowak opanowała w stopniu zaawansowanym obsługę programów takich jak Excel, MailChimp oraz Google Analytics. Udoskonaliła również warsztat trwania praktyk Pani Marta Nowak wykazywała się dużym zaangażowaniem, rzetelnością i odpowiedzialnością za swoją pracę. Na szczególną uwagę zasługuje jej życzliwe usposobienie, które pomagało w utrzymywaniu pozytywnych relacji z dziennikarzami. Praktyki potwierdziły również jej dobrą znajomość języka TomczykDane kontaktowe:Adres Firmy XYZTelefon firmowyFirmowy adres e-mailMoże Cię także zainteresować:Jak napisać CV na praktyki/stażJak napisać list motywacyjny na praktyki/stażLista obecności pracownika: wzór z omówieniemMusisz napisać również list motywacyjny? W naszym kreatorze znajdziesz nowoczesne wzory do wypełnienia i praktyczne porady. Stwórz list motywacyjny w 5 minut inne szablony, stwórz list motywacyjny i pobierz dokument w PDF opinię o praktykancie lub stażyście i masz dodatkowe pytania? Możesz je zadać w komentarzu pod artykułem. Chętnie Ci pomożemy!

Sprawozdanie z przebiegu realizacji planu rozwoju zawodowego nauczyciela stażysty W roku szkolnym 2013/2014 pracowałam w Przedszkolu nr 308 xx przy xxx. Zostałam zatrudniona na stanowisku nauczyciela wychowania przedszkolnego w pełnym wymiarze godzin. Referencje to dla kandydata prosty sposób na udowodnienie swoich umiejętności i kwalifikacji przedstawionych w CV, pokazanie się z dobrej strony. Zazwyczaj rekomendacje od pracodawcy pojawiają się na rozmowie kwalifikacyjnej lub po niej, przed podjęciem przez firmę ostatecznej decyzji, czy dana osoba zostanie zatrudniona. Co warto wiedzieć na temat listów referencyjnych? Jak taki dokument powinien wyglądać? Opinia o pracowniku – co to? Opinia o pracowniku jest dokumentem, który sporządza pracodawca na prośbę byłego pracownika. Wręczana jest na koniec lub po zakończeniu współpracy. Jej przygotowanie nie jest wymogiem wynikającym z Kodeksu pracy, dlatego pracodawca nie musi go wystawiać List referencyjny wystawia się na papierze firmowym. Dokument powinien zawierać zbiór subiektywnych opinii. Nie musi być zatem wyłącznie pozytywny. Zwykle umieszcza się w nim także szczegółową listę obowiązków, jakie były wykonywane przez daną osobę. Z kwestii formalnych nie można także zapomnieć o danych osobowych pracownika i firmy, a także o podaniu przepracowanych lat w przedsiębiorstwie. Referencje to sposób na przekonanie potencjalnych pracodawców, że kandydat był cenionym pracownikiem. Taka opinia bardzo przydaje się młodym ludziom, stawiającym pierwsze kroki w zawodowej karierze, także podczas praktyk czy staży. Większość ogłoszeń o pracę, na które może natknąć się młoda osoba wkraczająca na rynek pracy, zawiera sformułowanie „wymagane doświadczenie”. Ciężko mieć jakiekolwiek doświadczenie, szukając zatrudnienia zaraz po skończeniu nauki. Praktyki opisane w CV mogą wtedy stanowić dla pracodawcy źródło informacji na temat nabytych i przećwiczonych przez kandydata umiejętności. Dodatkowym atutem w poszukiwaniu zatrudnienia będzie opinia o praktykancie wystawiona przez opiekuna. Dobrze napisane referencje mogą pomóc w procesie rekrutacji, dlatego ważne jest, by zadbać o właściwą formę i treść pisma. Dla rekruterów i przyszłych pracodawców ma znaczenie spersonalizowana opinia o pracowniku (lub praktykancie czy stażyście) – taka, w której znajdują się bardziej szczegółowe dane na temat tego, w czym dana osoba była dobra, do jakich osiągnięć firmy się przyczyniła i w jaki sposób wykonywała swoje zadania. Przykładowa opinia, która z kolei może zaszkodzić, to tekst bez konkretów, odnoszący się do cech niekoniecznie wymaganych na danym stanowisku pracy. Pismo zawierające sformułowania typu „miły/a, sympatyczny/a” dadzą czytającej osobie do zrozumienia, iż pracownik był przeciętny i nie wykazał żadnej cechy, mogącej zainteresować przyszłego pracodawcę. Opinia o pracowniku – przykład Podobnie jak większość dokumentów, opinia o pracowniku powinna w prawym górnym rogu zawierać miejscowość i datę. Nieco niżej i po lewej stronie umieścić należy dane autora – imię i nazwisko, stanowisko i nazwę firmy. Kolejnym elementem jest centralnie umiejscowiony nagłówek „OPINIA”. Pierwszy akapit tekstu to miejsce na przedstawienie pracownika – informacji o zajmowanym stanowisku, obowiązkach, czasie i formalnym charakterze jego relacji z autorem referencji. Kolejny akapit to właściwa część opinii, która jest najważniejsza i najdłuższa. Pole to służy głównie określeniu kompetencji miękkich, opisaniu umiejętności związanych z organizacją pracy, kreatywnością, zachowaniem, odpornością na stres, łatwością nawiązywania kontaktów z innymi pracownikami. Ostatni akapit jest zaś miejscem na końcową ocenę i podsumowanie. Całość zwieńczyć powinien czytelny podpis osoby sporządzającej nie przekraczać objętości arkusza A4. Wzór referencji wygląda następująco: Warszawa, r. (miejscowość i data)Jan Nowak (imię i nazwisko osoby wydającej opinię)Dyrektor sprzedaży (stanowisko osoby wydającej opinię)Firma XYZ (oznaczenie firmy) OpiniaPani Anna Kowalska pracowała w naszej firmie od stycznia 2015 roku do grudnia 2018 roku, początkowo na stanowisku asystentki w dziale sprzedaży, a następnie specjalisty ds. sprzedaży. Pani Anna Kowalska jest osobą doskonale zorganizowaną. Łatwo nawiązuje kontakty i posiada przyjazne usposobienie. Jest osobą otwartą i uśmiechniętą, czym szybko zjednuje sobie ludzi. Dzięki tym cechom potrafiła w krótkim czasie osiągnąć wyniki na takim poziomie, co pracownicy o dłuższym stażu. Pozwoliło jej to awansować na stanowisko specjalisty już po 9 miesiącach od skuteczna w działaniu, konkretna i rzeczowa, a jednocześnie bardzo przekonująca. Potrafi szybko i precyzyjnie ocenić potrzeby klienta, co często podkreślali nasi stali kontrahenci. Jest dyspozycyjna, życzliwa i bardzo oddana obowiązkom. Jej praca zawsze była wysoko oceniana przez takiego handlowca jest cenne dla każdego zespołu zajmującego się sprzedażą. Pani Anna działa skutecznie, jednocześnie budząc sympatię klientów. Potrafi zachować cierpliwość i zimną krew w sytuacjach stresowych. Z pełną odpowiedzialnością mogę stwierdzić, że kwalifikacje oraz cechy osobowościowe Pani Anny Kowalskiej predestynują ją do pracy w działach, których celem jest pozyskiwanie klientów i budowanie długotrwałych relacji. Jan Nowak (odręczny podpis osoby wydającej opinię) Jak poprosić o referencje od pracodawcy? Przede wszystkim warto zaznaczyć, że referencje to nie świadectwo pracy, które jest obowiązkowym dokumentem. Wystawienie pracownikowi opinii, jak wyżej wspomniano, to wyraz dobrej woli przełożonego, a nie jego powinność. Warto jednak wnioskować o referencje, ponieważ przy dość silnej konkurencji na rynku pracy pomogą one zwrócić uwagę przyszłego zwykle mają formę listu, ale to nie jedyne rozwiązanie. Można także załączyć do dokumentów aplikacyjnych wykaz osób, z którymi rekruter ma możliwość skontaktować się, aby poznać opinię o kandydacie. Mowa wtedy o tzw. liście referencyjnej. Umieszczenie na niej przełożonego także należy z nim opinię wnioskujemy do osoby stojącej wyżej w hierarchii firmy. Najlepiej jeśli będzie to nasz bezpośredni przełożony. Wnosząc o sporządzanie opinii, warto poprosić o indywidualne podejście. Często zdarza się bowiem, że osoby je piszące korzystają z gotowych szablonów pobranych z internetowych kreatorów. Nie ma w tym nic złego, jednak rzetelna, spersonalizowana opinia przełożonego o pracowniku jest bardziej wartościowa z punktu widzenia kolejnego pracodawcy. Pismo z oceną zatrudnionego nie powinno też stanowić kopii informacji pochodzących z CV pracownika. Przetwarzanie danych osobowych w przypadku referencji W dobie internetu, portali społecznościowych, biznesowych, łatwo znaleźć kontakt do niemal każdego. Czy rekruter może bez wiedzy kandydata zasięgnąć o nim opinii w dotychczasowym miejscu pracy, aby potwierdzić referencje? Czy zgoda osoby rekrutowanej jest bezwzględnie konieczna, a jej brak byłby naruszeniem zasad ochrony danych osobowych? Warto wiedzieć, jakie reguły obowiązują przy udzielaniu referencji dla pracownika. Przypomnijmy, że zgodnie z Kodeksem pracy pracodawca może żądać od kandydatów w procesie rekrutacji podania zamkniętego katalogu 221. brzmi:§ 1 Pracodawca żąda od osoby ubiegającej się o zatrudnienie podania danych osobowych obejmujących:1) imię (imiona) i nazwisko;2) datę urodzenia;3) dane kontaktowe wskazane przez taką osobę;4) wykształcenie;5) kwalifikacje zawodowe;6) przebieg dotychczasowego zatrudnienia.§ 2. Pracodawca żąda podania danych osobowych, o których mowa w § 1 pkt 4– 6, gdy jest to niezbędne do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku. Kandydat, wysyłając CV, musi wyrazić zgodę na przetwarzanie danych osobowych do celów rekrutacyjnych. Zwykle sam przedstawia rekruterowi referencje. Co jednak, gdy przyszły pracodawca chciały je osobiście potwierdzić? Samo przedłożenie rekomendacji z poprzedniego miejsca pracy nie daje automatycznie rekruterowi prawa do skontaktowania się z osobą, która dokument podpisała. Wymagana jest do tego zgoda kandydata, a informacje, które mają zostać na jego temat przekazane, nie mogą wychodzić poza te objęte upoważnieniem. Referencje w CV – dlaczego warto je umieścić? Jeżeli nasz poprzedni pracodawca wystawił nam referencje, to można je umieścić w CV tak, aby były łatwo dostępne. Najczęściej dodaje się je na drugiej stronie – wtedy nie przeszkadzają w zapoznaniu się z najważniejszymi informacjami, jak dane osobowe, wykształcenie czy historia zatrudnienia. Dobrze jest, jeżeli podamy wtedy kontakt do osób, które wystawiły nam referencje, ponieważ przyszły pracodawca może zechcieć skontaktować się z nimi i sprawdzić, czy podane informacje są zgodne z referencjom w CV przyszły pracodawca będzie wiedział, że zależy nam na stanowisku i dlatego staramy się pokazać od jak najlepszej strony. Jednak musimy mieć świadomość, że nieprawdziwe opinie mogą bardzo szybko zostać zweryfikowane.

Znajdują się tu informacje dotyczące możliwości uzyskania pomocy finansowej z urzędu pracy. Każda forma pomocy jest szczegółowo opisana wraz z wykazem osób, których dotyczy oraz opisem sposobów ubiegania się o nią. Znajdują się tu również informacje o tym, kiedy można utracić prawo do pomocy finansowej z urzędu pracy. HAMcJFB.

dd15v90qcd.pages.dev/232

dd15v90qcd.pages.dev/379

dd15v90qcd.pages.dev/132

dd15v90qcd.pages.dev/101

dd15v90qcd.pages.dev/190

dd15v90qcd.pages.dev/205

dd15v90qcd.pages.dev/350

dd15v90qcd.pages.dev/4

dd15v90qcd.pages.dev/364

gotowe sprawozdanie z przebiegu stażu